Omgekeerd klaslokaal of omgedraaid klaslokaal: ontdek het nieuwe leerconcept dat een revolutie teweegbrengt in het vermogen om te leren en les te geven
Je kent de klas onderstebovenMet omgedraaide klas bedoelen we een nieuwe manier van ga naar school en begrijp het onderwijs. Urenlang uitleggen … is niet genoeg! De echte vraag is om je af te vragen hoe lang het is ze luisteren onze gesprekspartners, daarom kan het soort sfeer dat in een klas wordt gecreëerd veel verschil maken en zowel leraren als leerlingen weten dit goed. Effectief communiceren is waar uitdaging, een revolutie waarin we nog maar aan het begin staan.
Nu zijn er veel onderzoeken om het te bewijzen: de oude methoden werken niet meer. Het heet aanhoudende aandacht het vermogen om gefocust te blijven op één enkele informatiebron en te focussen op inhoud waarvoor een doelwit, die constante inspanning vereist. Daar aandachtsspanne het varieert in de loop van het leven, het kan worden uitgeoefend en tegemoetkomen aan grote verschillen, afhankelijk van de context waarin we ons bevinden. Het is iets dat we allemaal beseffen en dat we experimenteren elke dag, afhankelijk van de mensen en de toespraken waarnaar we luisteren: het is veel gemakkelijker om te zijn een en al oor als we enthousiasme voelen, vice versa als iets ons een moment verveelt, is dat genoeg om de geest af te leiden en de draad van de discussie te verliezen.
Zoals blijkt uit recente onderzoeken die zijn uitgevoerd door de hersenactiviteit van proefpersonen te volgen, de onze aandachtsdrempel toont een geleidelijke afname in de afgelopen jaren. Volgens onderzoekers van het Brain & Mind Institute van de University of Western Ontario, Canada, is dit een natuurlijke reactie op de enorme omvang van informatie waar we elke dag aan wennen: onze aandacht is een extreem mobiele stroom, een nog belangrijkere factor met betrekking tot kinderen en adolescenten, wiens intelligentie levendig is, spontaan, gekenmerkt door een onverzadigbare nieuwsgierigheid, die we in de loop van de jaren leren op afstand houden.
Wat betekent het om met methoden zoals de omgekeerde klasse te werken? "L 'leraar het wordt niet gezien als de bron van kennis, maar als een facilitator die kinderen helpt bij het leren en bij het organiseren van kennis ». De gewoonte van de frontale les doorbreken, betekent niet in de stoel zitten, fysiek en theoretisch bewegen, elke mogelijkheid van communicatie onderzoeken. "Dit maakt deel uit van de regels van de omgekeerde klasse: gebruik de nieuwe tools informatica en communicatie, gebruikmakend van elke stimulans. Het zou verouderd zijn om het niet te doen, want kinderen worden omringd door technologie die ze op veel gebieden gebruiken. Het is achterhaald om eraan te denken om geen computers of apparaten zoals e-mails te gebruiken ”, legt hij uit Elena Cervetti, leraar, die ons vertelde over de ervaring van dit schooljaar samen met de leerlingen van het 2e en 3e leerjaar van het Comprehensive Institute of Pievepelago, in de provincie Modena.
“De school heeft er voor elke leerling een gegeven postbus, waarmee u naar binnen kunt Klas, een platform voor lesgeven in sociale zin dat door Google ter beschikking is gesteld om de overgang naar een digitale school te ondersteunen. Studenten hebben een geheime code om het virtuele klaslokalen die overeenkomen met de verschillende disciplines, zoals aardrijkskunde of brieven ». Hoe is het leren georganiseerd? «Voordat ik de les volg, upload ik multimedia-inhoud, bijvoorbeeld een video, naar het virtuele klaslokaal. Er is veel op internet videoclips en kwaliteitsvideo's, vooral met betrekking tot geschiedenisonderwerpen. De video verwijst naar de volgende les. De jongens leren het ideeën thuis en als ze de video bekijken, beginnen ze te bewegen en krijgen ze er een beetje van. Vervolgens werk je in de klas aan de inhoud om het expliciet te maken, te verdiepen of om de passages die niet begrepen zijn beter te begrijpen. Daar klasse is ondersteboven omdat voorheen de uitzending in de klas was voorzien, terwijl we thuis aan de inhoud werkten, een taak die echter het meest veeleisende deel vormt dat alleen moet worden aangepakt; in dat geval gebeurt het tegenovergestelde ».
Wat zijn de voordelen«In de klas is het mogelijk om verschillende te structureren activiteitenwe hebben bijvoorbeeld documenten gedownload van verschillende sites en de kinderen zijn betrokken bij een onderzoek naar vergelijking en diepgaande analyse van de oorzaken van de Eerste Wereldoorlog; daarna hebben ze een rapport opgesteld dat is onderverdeeld in werkgroepen ». De klas wordt een levend laboratorium en dit is waar het authentieke hart van leren uit bestaat: een oefening in het zoeken naar bronnen, reorganisatie van het denken, het vermogen om oorzaken en gevolgen uit te werken, wat overigens een van de moeilijkste moeilijkheden in de geschiedenis vormt, maar ook tegenwoordig omdat het betekent cultiveren autonomie in de visie van dingen.
“Het is belangrijk om te onthouden dat het verbeteren van het gebruik van formaten zoals video cruciaal is voor inclusief onderwijsDegenen die dyslectisch zijn, hebben een gelijke taak als andere mensen, maar kunnen tegelijkertijd profiteren van de kostbare kans om te leren volgens specifieke vaardigheden, kijken en luisteren, de film zo nodig terugsturen ».
Hoe reageerden de jongens op de verandering“In het begin was er enige aarzeling en hadden velen moeite om verbinding te maken. Ik vind het volkomen natuurlijk omdat ze (wij hebben!) Al jaren op een andere manier aan school gewend zijn. Tegenwoordig is iedereen actief en weet hij hoe hij de beschikbare tools moet gebruiken. Een nieuwe manier om zwanger te worden i verificatie test toonde verder positieve feedback. We experimenteerden met een andere manier, waarbij de leerlingen zelf de oefeningen voorbereiden voor hun leeftijdsgenoten. De klas is verdeeld in twee groepen en beide houden zich bezig met het beantwoorden en verwerken van vragen. Het is duidelijk dat ik de leraar help om de standaard te begrijpen om dat te doen leren evalueren eenvoudige en moeilijke dingen. De studenten hebben laten zien dat ze deze taken met grote ernst, veel concentratie en … zelfs een snufje poespas uitvoeren!
Samenwerken met anderen om een middel voor intercollegiale toetsing te ontwikkelen verlaat de rol als student en de werkelijkheid leren observeren door in een ander vlak te bewegen: 'Terwijl we nadenken over de vragen die we moeten stellen, vindt, net als een professor, een proces van heruitwerking en systematisering van onze kennis plaats in onze geest: we leren een veel ". Werken in een groep is het vermogen om delen, een vaardigheid waar experts steeds meer op wedden. Het is niet alleen onze intelligentie die belangrijk is, maar ook hoeveel we weten hoe we deze beschikbaar kunnen maken voor de wereld samenwerken samen met de anderen.
“Thuis krijg je de informatie, op school worden ze herwerkt. Precies het tegenovergestelde van wat normaal wordt gedaan! " Opgelet, we nemen deze benadering niet als vanzelfsprekend aan: het lijkt vanzelfsprekend, zelfs vandaag de dag wordt de frontale les in de meeste gevallen gebruikt en wordt er niet naar alternatieve methoden gezocht ». Begin te denken in termen van gedifferentieerde vaardigheden misschien is het de eerste stap van een reis waarin we pas aan het begin staan. Elk kind is een uniek mens en draagt de koffer van zijn persoonlijke vaardigheden, karakter en modaliteiten met zich mee de wereld verkennen.
We kunnen ons de school van de toekomst niet als de plek waar iedereen zich moet aanpassen of conformeren, maar de ruimte van vrijheid en respect waar iedereen toe in staat is uitdrukken wat het is"Het beschouwen van de missie van de leraar als een taak van pure kennisoverdracht herinnert in sommige opzichten de Japanse soldaten die het einde van de Tweede Wereldoorlog niet hadden opgemerkt", schrijft hij Tullio De Mauro praten over de klas ondersteboven.
Vanaf de pagina's van de geschiedenis wordt de reis een vraag overactualiteitWat betekent het werkelijk om uw gezin te verlaten? De leraar. Elena Cervetti, afgestudeerd in geschreven en hypertextuele communicatiewetenschappen, legt uit: «We hebben oorlogen, migratieprocessen en Italianen in de wereld bestudeerd. Met jongens vroegen we ons af wat zouden we in onze rugzak stoppen als we plotseling van huis zouden vertrekken. Verrassend genoeg is een van de meest voorkomende antwoorden: de mobiele telefoon, om in contact te blijven, de stemmen van vrienden te horen, familie terug te vinden. Hetzelfde object dat vaak verkeerd wordt begrepen wanneer het wordt gezien in de handen van een buitenlander ». Dankzij'Vereniging Kaleidos jongens en leerkrachten van het Comprehensive Institute van Pievepelago kregen de kans om enkele vluchtelingen te ontmoeten: adolescenten met slechts een paar jaar ouder, die een ochtend hun ervaringen vertelden. De racisme je vecht vooral zo, terwijl je elkaar in de ogen kijkt.
De meesten van ons weten niet wat dat betekent leef de oorlog, een litteken op de huid en in de ziel. Wat we kunnen kiezen het reikt uit naar het verhaal dat de ander ons biedt en verandert de blik van een vreemde in een mogelijkheidEr wordt nu geschiedenis geschreven, laten we de kinderen vertellen: laten we de banken omdraaien en laten we opstaan, handen vasthouden.
