Je hebt het nog niet gehoord, er is een nieuw woordAbandonalisme, een neologisme dat de fascinatie beschrijft die wordt gewekt door verlaten dorpen, openbare en particuliere gebouwen in puin.
Dat blijkt uit een onderzoek dat Espresso Communication voor Galleria Battilossi heeft uitgevoerd in meer dan 30 internationale kranten over lifestyle en trends op het gebied van mode, eten, meubels en kunst. Een echte trend die de sociale wereld heeft overweldigd waar de passie voor plekken in puin is ontvolkt, met Instagram-accounts zoals Beautiful Abandoned Places, die prachtige verlaten plekken portretteert, gevolgd door 1,6 miljoen volgers. Daarnaast de hashtag #verlaten het heeft zelfs 7,2 miljoen posts, terwijl #ruins is #verlaten plekken verzamel respectievelijk 3 en 3,7 miljoen berichten.
Zoals gerapporteerd door deDe Washington Post, van Canada tot Duitsland is een van de musts van dit moment een bezoek aan een verlaten fabriek en, in overleg met het tijdschrift Tijdnemen vakanties naar Tsjernobyl ook exponentieel toe. Evenmin zijn mode, catering en bruiloften immuun voor de mysterieuze charme van verlatenheid, met modeshows, diners en recepties die tot leven komen op plaatsen die uit de vergetelheid zijn geroofd en verscheurd door verval.
Wat is de reden voor deze bewondering voor verlaten plekken?
Zoals de BBC uitlegt, een mix van angst en nostalgie, maar ook een sensatie van opwinding.
Tweede Sonia Paone, hoogleraar stadssociologie bijUniversiteit van Pisa: "Ruïnes hebben altijd een fascinatie gehad omdat ze zinspelen op de vergankelijkheid van het menselijk werk, het onverbiddelijke verstrijken van de tijd, de vergankelijkheid van dingen. Vandaag de dag maakt de kosmische tragedie van een natuur die het zou kunnen overnemen de ruïnes van de huidige tijd een bron van inspiratie ”.
En zo kiezen veel ontwerpers voor roestig ijzer of andere voorwerpen die als afval worden beschouwd als uitgangspunt voor hun creaties. Banen die leven geven rustrial interieur, een synthese van industriële en rustieke stijl, legt Newshub uit, vergelijkbaar met die van New Yorkse appartementen die worden gekenmerkt door het gebruik van zichtbare baksteen en ijzer. Voor de muren van het huis is er ook ruimte voor beton, strikt onafgewerkt gelaten.
En op de tafel, hoe vertaalt deze passie voor verlatenheid zich? Zoals The Guardian uitlegt, door het bezit vanvergeten smaken zoals dat van rijp fruit op het juiste punt, de voorkeur geven aan fruit dat in de eigen tuin wordt gekweekt, met respect voor het ritme van de natuur, boven fruit dat in de schappen van de supermarkt wordt verkocht. De herontdekking van oude smaken stond ook centraal op het culinaire festival Madrid Fusión, waar de chef-koks volgens de Spaanse krant El Español het belang van het herontdekken van eenvoud intraditionele gerechten, de complexe technieken van de nouvelle cuisine even buiten beschouwing gelaten.
In lijn met deze trend zijn er derestaurants die ontstaan in voormalige wasserijen, glasfabrieken en zelfs in industriële complexen. Blijkbaar niet eens dehedendaagse kunsthij kon ontsnappen aan de charme van verlatenheid met werken die een dialoog aangaan met de toeschouwer en een nieuwe connotatie geven aan verlaten objecten.
Dit is het geval, zoals gerapporteerd door de Montreal Gazette, van het Canadese collectief Vuilnis schoonheid die objecten transformeert die op straat zijn achtergelaten: een houten plank die naast plastic bakjes wordt gegooid, bijvoorbeeld dankzij de woorden "la table est mise" (de tafel is gedekt), wordt op het eerste gezicht een tafel waarop iemand net heeft gegeten. Het werk van de kunstenaar is ook belangrijkJane Perkins die afval gebruikt om beroemde werken te maken, zoals Meisje met een tulband of Sterrennacht.
