Psychologie en de betekenis van dingen uitstellen
We zijn allemaal het slachtoffer geworden van de uitstelgedrag, dat is de vervelende neiging om uit te stellen iets dat we hadden gepland door excuses te maken om niet te beginnen en gevangen te zitten in de paniek dat we niet meer tijd hebben om iets te doen.
Hoe komt het dat we iets doen dat zo duidelijk tegen ons is? Waarom stellen we niet alleen complexe projecten, zoals het zoeken naar een baan die bij ons past, maar ook simpelere zaken als het schrijven van een bericht voortdurend uit?
Een eerste antwoord is dat we onszelf voor de gek houden het uit te voeren werk beheren gewoon programmeren voor een andere datum: dus we hebben het gevoel dat we ervoor gezorgd hebben, ook al hebben we het in werkelijkheid alleen maar verplaatst, tot het moment aanbreekt waarop het niet langer zal worden uitgesteld. Dat antwoord om te geven of die e-mail om te schrijven, misschien gepland voor vandaag, zal steeds verder naar voren worden geschoven en we zullen merken dat we er snel mee moeten omgaan, waardoor de illusie wordt onthuld.
Een tweede antwoord betreft de taken die ons en dat wij een last lijken te zijn angst veroorzaken: het lijkt meer dan natuurlijk om ze uit te stellen e vervang ze door een aangenamere activiteit, wat ons onmiddellijke voldoening geeft. Een klassiek voorbeeld is gratis lichaamsbeweging: we boeken allemaal een seizoenskaart in september of januari en dan, op de noodlottige avond waarop we besloten te beginnen, zitten we op de bank met de gedachte dat we ons volgende week zeker beter zullen voelen en dat we eindelijk zullen zijn. daar naartoe kunnen gaan.
Hoe dan ook, we gaven de voorkeur aan iets verheugend en onmiddellijk vergeleken met iets verder weg in de tijd en onaangenaam. Het lijkt redelijk, maar het levert ons geen enkel voordeel op, omdat we te veel gefocust zijn op het heden in plaats van op wat ons te wachten staat in de toekomst.
We identificeren weinig met wat er daarna zal gebeuren, alsof het een ander zou overkomen en niet met ons. We hebben een'idee van de toekomst, maar het is alsof het ons niet nauw aangaat, alsof die persoon die die vermoeiende e-mail moet schrijven of naar de sportschool moet, ons niet echt was. We geven veel meer om hoe we ons voelen in het heden, vandaag.
Hoe te stoppen met uitstellen: strategieën en remedies
Kortom, het lijkt erop dat uitstelgedrag er meer mee te maken heeft tijdsbeheer, wat zeker belangrijk is, maar ook met de emoties en met de aandacht en mededogen die we voor onszelf voelen. Voor stop met uitstellenkunnen we proberen om:
1. Probeer je te identificeren met toekomstige situaties
Laten we proberen te visualiseren hoe we zullen zijn of welke gevoelens we zullen voelen. We kunnen ons voorstellen dat we moe maar gelukkig naar huis terugkeren van de sportschool: dit zal ons helpen om het niet als iets te belastend voor ons te zien. Of we kunnen erover nadenken terwijl we daartoe gedwongen worden herstel verloren tijd in moeilijkheden, gestrest en ontevreden: het is een situatie waarin we ons zeker niet zouden willen bevinden. Als we meer medeleven met onszelf zouden voelen, zouden we proberen deze stress te vermijden, niet uitstellen voor morgen wat we vandaag moeten doen.
2. Wees aardig voor jezelf en vergeef jezelf
Als we dat bericht niet hebben verzonden of de vergadering hebben uitgesteld, we hoeven ons niet zo schuldig te voelenWe zullen dit doen, zonder enige angst of schaamte. Dit doorbreekt de vicieuze cirkel van voortdurende uitstel en schuldgevoelens en zullen ons misschien in staat stellen om de situaties die ons bang maken met meer sereniteit het hoofd te bieden.
3. Zoek niet voor alles het juiste moment
Te vaak stellen we uit omdat de situatie niet passend lijkt of omdat we hopen dat die taak morgen minder saai lijkt of we meer tijd hebben. We moeten accepteer onze negatieve gevoelens en doorgaan.
4. Onderneem actie met zeer eenvoudige stappen
Het belangrijkste is om te beginnen. Als we een e-mail moeten schrijven, beginnen we met de ontvanger, als we willen gaan hardlopen, beginnen we met het strikken van onze schoenen. Een beetje vooruitgang helpt het gevoel van eigenwaarde, waardoor we ons beter voelen en daarom vermindert de wens om uit te stellen.
5. Wees niet bang om te falen
Vaak stellen we activiteiten uit waarvoor we hebben er geen zin in en daarom niet in staat om te doen. Als we daarentegen accepteren dat falen nooit bepaalt wie we zijn als mensen, dan zullen we eerder bereid zijn de eerste stap te zetten dan stil te staan.
