Zoals vaak gebeurt Google, de zoekmachine die het meest door ons allemaal wordt gebruikt, draagt zijn doodles op aan personages geboren op de specifieke dag, die zich om verschillende redenen bijzonder hebben onderscheiden. Vandaag het is de beurt aan de Russische dichter en schrijver Boris Pasternak, geboren op 10 februari 131 jaar geleden en vooral beroemd vanwege het schrijven van de roman Doctor Živago en het weigeren van de Nobelprijs voor Literatuur in 1958. Laten we meer te weten komen over deze auteur.
Wie was Boris Pasternak
Boris Leonidovič Pasternak werd geboren in Moskou als zoon van een impressionistische schilder-vader en een pianistische moeder, beiden van joodse afkomst en afkomstig uit wat nu Oekraïne is. Hij had het geluk Lev Tolstoj verschillende keren te ontmoeten, want zijn vader illustreerde hem enkele boeken. Na zijn studie compositie aan het conservatorium en afstuderen in de filosofie, werkte hij als privédocent en ikhij begon literaire groepen te bezoeken weer. In een daarvan, precies een kubus-futurist, vond zijn plaats literair debuut, dankzij enkele dichtbundels die echter weinig succes boekten. In de loop der jaren begon ik niet alleen zijn eigen poëzie te produceren, maar begon ik ook Shakespeare, Goethe en andere dichters te vertalen en teksten in proza te schrijven.
In 1922 trouwde met Yevgeny Vladimirovna Lourie met wie hij een zoon had. Ze scheidde in 1931 en 1934 hij hertrouwde met Zinaida Nikolaevna Neuhaus.
In augustus 1934, tijdens het congres van Sovjetschrijvers, werd Pasternak vermeld als de grootste levende Sovjetdichter en hoewel veel van zijn intellectuele collega's die tegen het regime van Stalin waren, vanaf dat moment verdwenen, werd hij gered. Zijn burgerlijk en politiek engagement kwam met arrogantie tevoorschijn uit de poëtische collecties In de ochtendtreinen, van 1943, en Lo spazio terrestre, van 1945, waar hij solidariteit toonde met zijn volk in oorlog tegen de nazi's, maar nooit een duidelijke houding vertoonde over de gebeurtenissen in zijn eigen land maar niet alleen.
Dokter Živago
Tussen 1946 en 1956 werkte Pasternak aan wat zal worden herinnerd als zijn meesterwerk, dokter Živago, dat in 1965 ook een film geregisseerd door David Lean en uitgevoerd door Omar Sharif, JUlie Christie is Geraldine Chaplin.
Vijandig bevonden tegenover de Sovjet-Unie, het was thuis niet geautoriseerd maar werd als wereldpremière uitgebracht in Italië, op 15 november 1957 door Feltrinelli, die als eerste de prijs won en de concurrentie van Amerikaanse en Franse uitgevers versloeg. Het boek vertelt het avontuurlijke leven van een arts en dichter, Jurij Andreevič Živago, verdeeld door de liefde voor twee vrouwen, tegen de achtergrond van de Russische burgeroorlog en de oktoberrevolutie van 1917. De gebeurtenissen zijn met elkaar verbonden door een onderliggend thema: eenzaamheid van de intellectueel in het licht van de gewelddadige stroom van de geschiedenis. Hoewel het nooit een anti-Sovjetboek werd genoemd, verschilde het zeker enorm van de visie op de geschiedenis van het land die werd gegeven door de officiële literatuur van die tijd.
De Nobelprijs voor Literatuur werd geweigerd
In 1958 Boris Pasternak ontving de Nobelprijs voor literatuur "Voor zijn belangrijke bijdrage aan zowel de hedendaagse poëzie als aan de grote traditie van de Russische fictie", zoals de secretaris van de Zweedse Academie Anders Österling zei, tijdens de ceremonie op 10 december van dat jaar, waarbij de schrijver echter niet aanwezig was, Waarom hij weigerde de onderscheiding.
De reden? De sterke druk van de SovjetregeringPasternak ontving het nieuws van de onderscheiding op 23 oktober en na een feest met zijn vrouw en een vriend, stuurde hij een telegram naar het secretariaat van de Nobelprijs waarin hij zei: "Enorm dankbaar, ontroerd, trots, verbaasd, verward." Maar kort daarna begonnen zware beledigingen van de Sovjetpers elkaar op te volgen bedreigingen van de KGB over zijn definitieve uitzetting uit Rusland en de confiscatie van zijn toch al minimale bezittingen. Vanwege deze gebeurtenissen bracht de schrijver de organisatie op de hoogte van zijn ontslag wegens vijandigheid vanuit zijn land.
Vanaf dat moment begon zijn fysieke en psychische aftakeling en dat leidde hem ertoe dood in armoede in 1960.
Boris Pasternak: enkele beroemde uitdrukkingen
- Zijn er dingen in de wereld die trouw verdienen? Heel weinig. Ik denk dat we trouw moeten zijn aan onsterfelijkheid, deze andere naam van het leven, een beetje intenser.
- Nu, als nooit tevoren, was het hem duidelijk dat kunst altijd wordt gedomineerd door een dubbel motief: een onvermoeibare meditatie over de dood, waaruit ze onvermoeibaar leven schept.
- Ik hou niet van perfecte mensen, degenen die nooit zijn gevallen, zijn niet gestruikeld. Die van hen is een saaie deugd, van weinig waarde. De schoonheid van het leven is niet aan hen geopenbaard.
- Hoe goed is het om te leven, dacht hij. Maar waarom doet het altijd zo erg?
- Niemand schrijft geschiedenis, geschiedenis is niet te zien, net zoals gras niet groeit.
- Het is noodzakelijk om van onherstelbare nietigheid te zijn om een enkele rol in het leven te ondersteunen, om een enkele rol in het leven te vervullen, om een en dezelfde plaats in de samenleving in te nemen, om altijd hetzelfde te betekenen.
- Alleen eenlingen zoeken de waarheid en maken het uit met iedereen die niet genoeg van hem houdt.
- De mens is geboren om te leven, niet om zich op het leven voor te bereiden
Op dit punt is het enige dat overblijft om de figuur van deze auteur nog meer te verdiepen, door zijn onsterfelijke klassiekers opnieuw te lezen.
