"Wanneer heb je een kind? (Of de tweede, derde …)". Dit is een van de meest gehate en hatelijkste vragen aan vrouwen. Toch is het een zo vaak voorkomende vraag dat het door iedereen is aangeraakt, minstens één keer in hun leven
De eerste die de kwestie op een opvallende manier ter sprake bracht, was een Amerikaanse freelance, Emily Bingham, vanaf haar Facebook-profiel. De boodschap was duidelijk: "Vraag vrouwen niet langer wanneer ze een baby zullen krijgen'Ja, want deze vraag komt op de eerste plaats op de ranglijst van de meest hatelijke vragen die een vrouw kan horen. En, zouden we eraan toevoegen, nog dommer.
Toen Bingham haar sociale status plaatste, voegde ze de afbeelding van toe een echo aandacht vragen. Het bericht is door veel gebruikers gedeeld en ging viraal het verzamelen van de getuigenissen van veel vrouwen over de hele wereld. Tegenwoordig zijn we gelukkig getuige van een soort collectieve rebellie naar de centrale vraag waar elke vrouw in de vruchtbare leeftijd, getrouwd of verloofd, voor staat e zelfs mama alIn het laatste geval is het leidmotief "When the second?".
Praten, het verhaal van de ander negeren
De eerste reden waarom je het nooit aan een vrouw zou moeten vragen wanneer hij een kind krijgt, is dat niemand de redenen achter de afwezigheid van kinderen kan kennen. Een van deze, maar zeker niet de enige, zou er een kunnen zijn onvruchtbaarheidstoestandEn in deze gevallen is het zeker ongevoelig (en zelfs sadistisch) om een vrouw te dwingen antwoorden te geven en rechtvaardigingen over het kind dat niet arriveert.
Dit is misschien niet de reden voor de afwezigheid van kinderen of ja, het blijft een feit dat het gepast zou zijn als iedereen zou leren om het leven van anderen niet binnen te dringen en niet arrogant ervan uitgaande dat u vragen en antwoorden kent passend bij de gelegenheid. Bij gebrek aan slimmere vragen is het vaak beter blijf stil.
Er zijn slimmere vragen
Vragen met betrekking tot zwangerschappen en kinderen die niet komen is altijd een (slechte) gewoonte geweest oudere generaties, aspirant-grootmoeders in de eerste plaats. Vandaag de dag is dit soort vragen zelfs nog hatelijker als je bedenkt het oneindige scala aan onderwerpen waarover je zou kunnen praten met een vrouw: werk, passies, politiek, sport, boeken, film, vriendschappen, kunst …
Het leven zit vol interessante gesprekspunten. Focus op het moederschap, als duidelijk moederschap niet aanwezig is, is het absoluut nutteloos en oninteressant. De toestand van het moederschap het is in feite geen verplichting, maar het is gewoon een van de vele mogelijke voorwaarden van het vrouwelijk leven.
Moederinstinct
Achter de afwezigheid van kinderen kan eenvoudig en legitiem ook bestaan de afwezigheid van moederinstinctEr zijn geweldige vrouwen die geen moeder willen worden en die hun tijd niet willen doorbrengen, zelfs niet met de kinderen van hun vriendinnen.
Deze kenmerken maken hen niet minder intelligent of liefdevol dan vrouwen moedersze maken ze inderdaad vaak gewoon oprechter en kristallijnen. Dus voor sommigen zal het een klap zijn, het moederinstinct bestaat misschien niet eens en dat neemt niets weg van het leven van een vrouw. Net zoals het kan gebeuren dat, na het krijgen van een kind, kies bewust (en altijd legitiem) om geen anderen te hebben.
Een kwestie van oprechtheid
Maar wie zijn degenen die deze vraag het vaakst aan andere vrouwen stellen? Het gaat bijna altijd over vrouwen zijn al moedersHet is niet ongebruikelijk dat een verhitte en ziekelijke belangstelling voor het leven van anderen duidt op een soort leegte in iemands bestaan, een leegte die zelfs een kind niet heeft kunnen vullen.
Duidelijk bewijs dat kinderen niet gemaakt zijn om hiaten te dichten e emotionele tekortkomingen, uit sociale en / of religieuze plicht of om een meer bevredigende identiteit te creëren, maar uit bewust verlangen en liefde.
Het sociale en economische aspect
Normaal gesproken stellen de hoger opgeleide vrouwen (wat niet betekent dat ze rijk zijn) en met meer interesses deze vragen niet aan andere vrouwen. Juist omdat er een soort limiet is, een onschendbaar respect voor de privacy van anderen, waardoor het gesprek niet uitloopt op zo'n ongelegen vraag.
En ook omdat het gezond verstand hiervoor voldoende is, kan ook achter de keuze om geen kinderen te krijgen schuil gaan een moeilijke economische en sociale context, maar die u niet wilt uitbesteden of op straat wilt zetten. De delicatesse van het overwegen van alle opties van de "achter de schermen" voor het openen van zijn mond helaas behoort echter tot een paar.
De prioriteiten
De enige keer dat een vrouw vruchtbaar is, maar er niet in slaagt geplaagd te worden door de noodlottige vraag, is deadolescentieZodra je verloofd bent of gaat trouwen, is de vraag presenteert tijdig als een vergoedingWeer opduiken bij elke bruiloft, lunch of familiereünie en zelfs… bij begrafenissen.
Daar subjectiviteit en onschendbaarheid van prioriteiten het is nog steeds een weinig overwogen aspect, net als het concept van vrijheidNiet voor iedereen heeft een kind prioriteit: voor velen komt het op de eerste plaats werk realisatieterwijl anderen meer plezier willen hebben met hun partner en vrienden. En niemand kan het zich veroorloven om de prioriteitsschaal van een ander mens te beoordelen.
De gouden regel is daarom vermijd het stellen van dit soort vragen zorgvuldig, zelfs als het passend lijkt. De enige uitzondering is dat het de gesprekspartner is die een persoonlijk gesprek over de moederschap / vruchtbaarheid.
En als je deel uitmaakt van de (grote) groep "slachtoffers", is het advies om tegen te gaan met een "Wat is het laatste boek dat je hebt gelezen?"duidelijk van onderwerp veranderen. Het boycotten van de intimiderende vraagkeer op keer zal zelfs dit soort slechte gewoonte sterven.
