De BES: wat het is en hoe kinderen worden beschermd
De BES, speciale onderwijsbehoeften, zijn vandaag meer dan ooit het voorwerp van aandacht, niet alleen van de zogenaamde "experts in de sector" (in dit geval onderwijs) maar ook van de families zelf die meer willen weten. Een van de eerste waarnemingen daarbij is dat het belang van de BES juist ligt in de acceptatie van wat diversiteit is, deuniekheid van elk kind en jongen.
In feite leert iedereen op een andere manier en het is verkeerd om hun hele intellectuele vermogens te labelen door al hun leervermogen te assimileren met de 'speciale behoefte' of bijvoorbeeld aan de specifieke leerstoornis (ASS) wat per definitie specifiek is.
Wat zijn foutmeldingen voor BES
Allereerst is het belangrijk om het concept BES te verduidelijken. In dit opzicht is het Ministeriële richtlijn van 27 december 2012: "elke leerling kan, met continuïteit of voor bepaalde periodes, speciale onderwijsbehoeften vertonen: hetzij om biologische, fysiologische of zelfs psychologische, sociale redenen, waarvoor het noodzakelijk is dat scholen aanbieden adequate en persoonlijke reactie".
Het sleutelbegrip is daarom een persoonlijk antwoord. In feite verwijzen deze "speciale behoeften" niet alleen naar enkele specifieke leerproblemen, maar ook naar omstandigheden waarin dit tijdelijk onmogelijk is leer op de manieren en tijden die zijn vastgesteld of vastgesteld door de volwassene. Daarom wordt het kind of de jongere als een uniek persoon, de mens in zijn specificiteit, centraal gesteld in de wet en in de educatieve reflectie.
Maar niet alleen dat, de student wordt ook erdoor begrepen zijn interacties met de context waarin hij leeft en de daarmee samenhangende, mogelijke gezins- en, breder, sociale problemen.
Speciale behoeften
Volgens deAGIAS (Vereniging van ouders, leerkrachten en vrienden van dyslexie), ligt het steunpunt precies in het concept van diversiteit in leren, of het nu tijdelijk of continuOpnieuw uit AGIAS-bronnen leren we dat dit de "normale" onderwijsbehoeften zoals vaardigheden, eigenwaarde, autonomie, de gevoel van verbondenheid met de samenleving om voor sommige kinderen en jongeren BES of speciale onderwijsbehoeften te worden en dus complexer. Om ze te beschermen, de school wordt opgeroepen om een adequaat antwoord te bieden aan alle studenten in moeilijkheden, door hen de mogelijkheid te bieden om gepersonaliseerd te leren volgens de verschillende problemen (zoals reeds bepaald door wet 53/2003).
BES-categorieën
Het is de MIUR om te bepalen welke de criteria die toelaten om in de categorie BES te vallen. De studenten die moeten worden beschermd vanuit het oogpunt van speciale onderwijsbehoeften zijn: de gehandicapte leerlingen (met voorlegging van de certificatiewet 104/92), studenten met specifieke ontwikkelingsstoornissen (SLD; taalachterstand, non-verbale vaardigheidstekort, motorcoördinatietekort, ADHD) en ten slotte leerlingen met sociale achterstand, cultureel en taalkundig.
Volgens verschillende recente studies nemen leerlingen met speciale onderwijsbehoeften voortdurend toe in alle drie de categorieën, of beter gezegd, de diagnose en certificering nemen toe, juist omdat het aantal kinderen in de loop der jaren is toegenomen.focus op het probleem: ja, laten we zeggen, "de schijnwerpers gingen aan" op iets dat al bestond maar niet voldoende beschermd of onderzocht was.
Als de student gehandicapt is of een SLD heeft, zijn deze verplicht specifieke certificering is diagnoseIn andere gevallen zijn ze dat wel dezelfde leraren om de erkenning van BES voor de leerling te kunnen aanvragen, volgend op a gedeeld criterium en gesanctioneerd door de WHO: het is in feite gebaseerd op het concept van onderwijskundig functioneren, samengevat in ICF-model (Internationale classificatie van werking).
Studenten met bijzondere onderwijsbehoeften hebben hier volgens de wet recht op profiteer van een POP (gepersonaliseerd lesplan) die moet worden ontwikkeld door het onderwijzend personeel, ook in interactie met gezinnen en met de specifieke behoeften van de student zelf.
