De emoties van de pasgeborene

Een prachtige reis naar de geest en gevoelens van baby's. De verloskundige legt uit wat ze voelen en wat ze nodig hebben

EEN pasgeboren leeft voort emoties zelfs voordat geboren worden en op het moment dat hij ter wereld komt, is het absoluut geen 'schone lei', zoals Jean Piaget zei. EEN pasgeboren het is als een spons en absorbeert alles emoties van de persoon hem in haar armen vasthoudend. Als een kind het huilt naast hem zal ook hij beginnen te huilen en als zijn vader de hele dag niet thuis is, zal hij hem missen. Een pasgeborene kan onderscheid maken tussen uitdrukkingen op bekende gezichten en voelt of een persoon die hem vasthoudt stevig in zijn greep is of aarzelt. Kortom, een pasgeboren hij is geen pop, maar hij is een persoon met sommigen emoties en behoeften die moeten worden gerespecteerd en bevredigd, zoals alleen zijn familie kan doen.

Wat "voelt" een pasgeborene?

De pasgeborene kan het proberen empathie: als zijn vader en moeder verdrietig zijn, hoort hij deze en absorbeert ze deze emoties en, zoals eerder vermeld, als hij een pasgeboren baby hoort huilen, zal hij ook meedoen met dat huilen.
Verder praat met de pasgeborene, hem de verhalen vertellen terwijl hij nog in de buik zit en alles uitleggen wat er om hem heen gebeurt, is fundamenteel voor hem Welzijn en zijn rust.

De behoefte van het kind aan insluiting

Het is erg belangrijk bevatten constant een pasgeboren, geef hem zekerheid, want hij moet dat allemaal begrijpen emoties dat hij voelt door te spelen, de natuur, het gevoel van behoeften, dat is alles sensaties dat zal het niet vernietigen.
De functie van ouders in de eerste levensjaren is dit precies dit: om een kind dat allemaal te laten zien stimuli positief of negatief die via de externe omgeving tot hem komen zijn natuurlijk en dat mama en papa er altijd zijn. Een kind knuffelen huilen dient om hem te troosten en om hem te laten begrijpen dat die emotie dat niet is zal vernietigen want mama en papa zijn er, zelfs in die kreet. Voor gezond en gelukkig opgroeien een kind heeft dit immers nodig.

De sensaties en behoeften van de baby

EEN kind hij moet al zijn mensen tevreden zien behoeften, of ze nu gekleed, veranderd of gevoed zijn, maar vooral consulaat en omhelsd. De pasgeborene moet bij de moeder zijn, vooral na de geboortehuid, huid of strak fysiek contact om een continuüm te creëren tussen de baarmoeder en het lichaam van de moeder. Houd het zoveel mogelijk in je armen, kus het, ga ervoor, masseer en streel het.
Onthoud dat een pasgeborene geen tijdsbesef heeft en dat voor 9 maanden nooit enige behoefte in uw baarmoeder gevoeld omdat ze onmiddellijk tevreden waren. Als hij ter wereld komt, verwacht hij hetzelfde soort gevoel en wachten op hem is werkelijk ondragelijk.
Bijvoorbeeld als een pasgeboren hij heeft honger en zijn moeder komt laat aan, hij weet niet dat binnen 5 minuten aan zijn behoefte zal zijn voldaan en hij heeft niet de perceptie van de toekomst waarmee hij leeft nood het moment zelf.

Lees ook: De baby laten huilen is slecht voor zijn gezondheid

Liedloffs continuümtheorie

Jean Liedloff zegt: "In een bedrijf van de continuüm de gezinnen ze zouden een nauw contact met andere gezinnen en iedereen moet de kans krijgen om in gezelschap te zijn en hulp te krijgen. EEN vrouw elke dag alleen gelaten met haar ouders zonen het wordt verstoken van sociale prikkels, terwijl het daarentegen ondersteuning op het niveau nodig heeft emotioneel en intellectueel dat ze haar niet kunnen bieden. Het resultaat is slecht voor moeder, kinderen, gezin en samenleving. De plaats van de kinderen is de periferie, niet het centrum, zodat volwassenen hun taken kunnen voortzetten en hun belangen kunnen behouden, weggaand bevrijd het kind om in te grijpen en hem op een rustige en niet-conflictueuze manier te motiveren. In een samenleving gebaseerd op de continuüm de verschillende generaties zouden allemaal onder hetzelfde dak leven en zouden allemaal het recht hebben om zich niet te vervelen, in feite is een van de manieren om de menselijke persoonlijkheid te ver te duwen, door haar het minimum te ontnemen dat nodig is in termen van verscheidenheid aan stimuli: de het daaruit voortvloeiende verlies van welzijn bestaat in de vorm die bekend staat als vervelingEen cultuur die vereist dat mensen zo levenevolutie het heeft hen niet vatbaar gemaakt, het voldoet niet aan zijn aangeboren verwachtingen, het is voorbestemd om de persoonlijkheden van degenen die eraan lijden te schaden. '
Wees niet bang om constant bij uw kinderen te zijn, u zult ze niet verwennen maar ze zullen zelfverzekerd en gelukkig opgroeien!

Interessante artikelen...