We horen er vaak over, maar wat zijn vrije radicalen eigenlijk? En waarom versnellen ze ons verouderingsproces? Ontdek hier samen met de gewoonten om ze te bestrijden
Op school, scheikunde, hadden we het er vaak over atomen en moleculen, weet je nog? Argumenten die voor velen een beetje saai zijn, maar we moeten ze opfrissen om vrije radicalen te begrijpen.
De vrije radicalenin feite is het niets meer dan een atoom of een molecuul dat geen elektron heeft, dus probeert het zich dat ontbrekende elektron toe te eigenen door het van een ander atoom te "stelen" om zo zijn eigen evenwicht te herwinnen. Wanneer het het echter vindt, veroorzaakt het op zijn beurt de geboorte van een andere vrije radicaal, enzovoort, totdat het een proces creëert dat wordt genoemd ketting oxidatie.
In 1956 Denham Harman was de eerste medische onderzoeker die vrije radicalen de schuld gaf van veroudering, en sinds dezuurstof is de belangrijkste factor bij de reproductie van deze radicalen, het simpele feit van ademen, eten en bewegen veroorzaakt de vorming van nieuwe. We kunnen ons natuurlijk niet voorstellen een pet op onze mond te zetten of te vasten terwijl we ons voeden met alleen hoop: we proberen daarom de winnende strategieën om de effecten van deze componenten van ons lichaam af te remmen, te vertragen en te bestrijden.
Een van de belangrijkste oorzaken van de vorming van deze klasse van moleculen is op te noemen roken, alcohol, vervuiling, stress, de straling waaraan het menselijk lichaam dagelijks wordt blootgesteld, sommige op medicijnen gebaseerde behandelingen en, ten slotte, één dieet dat buitengewoon rijk is aan dierlijke vetten en eiwitten.
Vrije radicalen en veroudering
De belangrijkste schade als gevolg van de verspreiding van vrije radicalen zijn vooral deze veroorzaakt aan het DNA, omdat ze het vermogen hebben om zelfs op grote schaal genetische mutaties te bepalen, wat overeenkomt met een voortijdige celveroudering.
Ten tweede, de lipideperoxidatie, die voortkomt uit de onevenredige groei van lipideperoxiden, d.w.z. die elementen die worden gegenereerd door de ontmoeting tussen vrije radicalen en zuurstofmoleculen, waarvan de vereniging een uitgebreide schade aan celmembranen.
Tot slot, deoxidatie van eiwitten, dat is de verandering in de werking ervan als gevolg van de aanval die de aminozuren ondergaan na blootstelling aan vrije radicalen.
In wezen komen vrije radicalen tussen in bepaalde soorten extreem negatieve processen voor het organisme, zoals veroudering, tumorziekten, talrijke degeneratieve ziekten, en andere ziekten, zoals de androgenetische kaalheid.
Vrije radicalen en antioxidanten
Hoe erg dit ook mag zijn, er is een heel eenvoudige methode waardoor iedereen constant het niveau van vrije radicalen in het lichaam kan volgen, en in het bijzonder die radicalen die bekend staan als ROS, de soort die het meest reageert op zuurstof. Deze meting, bekend als oxidatieve stressanalyse, kan worden gedaan door een bloedmonster te nemen.
Het uitvoeren van deze analyse vormt de voorbereidende actie in de strijd tegen vrije radicalen. De volgende te nemen stap betreft a regelmatige inname van antioxidanten, die niet alleen antibacteriële en antivirale eigenschappen hebben, maar ook direct kunnen worden toegeschreven aan enkele gunstige effecten zoals bloedverdunning en stimulatie van de immuunsysteem.
Vrije radicalen en voeding
Tot de belangrijkste bronnen van antioxidanten behoren voedingsmiddelen, vooral sommige zoals groene thee en granaatappel ze zijn er rijk in. Onder andere ook granen (tarwe en spruiten), bonen, noten en derivaten van geiten- of schapenmelk.
In het algemeen echter volg een uitgebalanceerd dieet het is beslist een uitstekende gewoonte. In de strijd tegen vrije radicalen geeft het menselijk lichaam de voorkeur aan een grotere consumptie van rauwe groenten en fruit, omdat de concentratie van antioxidanten die erin aanwezig zijn veel hoger is dan in gekookt voedsel. In plaats daarvan moeten we beperk de consumptie van vette en eiwitrijke voedingsmiddelen, die precies de basis vormen van de productie van de radicalen zelf.
Vrije radicalen en sport
Tegenwoordig leiden we een leven dat ons weinig ruimte laat voor fysieke beweging. Veel klussen worden gedaan achter een bureau of zittend op een controlestation. Er is weinig beweging en dit veroorzaakt onevenwichtigheden in ons metabolisme.
Het is niet genoeg om een beetje ja en een beetje nee naar de sportschool te gaan, en het is ook niet goed om twee intensieve weken te doen en dan twee maanden te luieren. Om schade door vrije radicalen te bestrijden, moet ons lichaam actief blijven: regelmatige en nooit overmatige activiteit.
Zelfs veel kleine dingen kunnen volstaan. Een goede gewoonte is bijvoorbeeld om direct na de lunch een wandeling te maken. Lopen op een volle maag is de beste manier om onze enzymen te helpen bij het stabiliseren van vrije radicalen, waardoor het zich niet kan vermenigvuldigen, dat wil zeggen, ze transformeren in ‘goede’ cellen die nuttig zijn voor het lichaam.
