Het lichaam doet pijn, alles en overal. Het is niet duidelijk waar precies of hoe en waarom, maar de pijn is er. Dit zijn de symptomen van een aandoening die zowel onbepaald als moeilijk te diagnosticeren is. We praten erover met de expert
Met de term fibromyalgie het geeft een gegeneraliseerde extra-articulaire reuma, die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van pijn, gevoeligheid en stijfheid van de zachte delen van de bewegingsorganen, bij afwezigheid van andere relevante pathologieën (die op een objectieve manier kunnen worden gediagnosticeerd).
"Het bestaan van fibromiaglia was tot voor kort onderwerp van discussie en zelfs vandaag de dag worden de symptomen ervan vaak verkeerd geïnterpreteerd", zegt de prof. Giampiero Pasera, hoogleraar Reumatologie aan de Universiteit van Pisa.
Wie slaat
Meestal vrouwen (de verhouding is 9: 1) van leeftijd tussen 25 en 45 jaar, hoewel het op latere leeftijd kan ontstaan, in welk geval fibromyalgie altijd gepaard gaat met osteoporose.
Wat zijn de oorzaken
De oorzaken tot nu toe zijn onbekendondanks pogingen om systemische veranderingen te identificeren. "De meest relevante onderzoeken zijn allemaal probabilistisch en hebben betrekking op slaapveranderingen: bij fibromyalgie zouden er" afwijkingen "zijn in de niet-REM-slaapfase die de patiënt storen en pijn en gevoeligheid over het hele lichaam kunnen veroorzaken ”- vervolgt de reumatoloog.
“Meestal is er bij mensen met fibromyalgie een grond psychopathologische angstige dysthyme (d.w.z. een milde depressie die u er niet van weerhoudt normaal te leven), maar het is niet duidelijk of dit aan de basis van de ziekte ligt of slechts een psycho-affectieve reactie vormt op een toestand van chronische pijn.
Symptomen
De pijn «Wat door patiënten zo wordt beschreven:" overal, altijd en altijd ", dus een pijn door het hele lichaam, chronisch en continuMeestal wordt naar de plaats van pijn verwezen spiermassa's meer dan in de gewrichten, maar het is vaak slecht gelokaliseerd. Locatie en intensiteit variëren sterk van dag tot dag: alleen op plaatsen zoals nek en schouderskan de pijn dagenlang met dezelfde intensiteit aanhouden ».
Pijn is bijna altijd ook 's nachts aanwezig en het is vaak zo intens dat het de slaap verstoort, zodat de patiënt al moe wakker wordt. De meeste hiervan melden dat de pijn is het grootst in de ochtend.
Betere rust of beweging?
Geen van beide! "Sommige patiënten melden dat ze slechter zijn in rust, maar spiervermoeidheid accentueert de pijn." Verder kou, vochtigheid, wind en tocht accentueer de pijn. Zelfs het geluid verhoogt de gevoeligheid van de spieren.
Hoe wordt het gediagnosticeerd?
Meestal door uitsluiting van andere relevante pathologieën of trauma, maar de diagnose fibromyalgie kan worden gesteld door zorgvuldig onderzoek van de patiënt. «Als je op goed gedefinieerde en omschreven punten van drukt spieren en pezen (de zogenoemde "tedere punten") een zekere gevoeligheid is evident." Een voorbeeld? Het vetkussentje aan de achterkant van de knie. Het is aan de arts om te bepalen of de oorzaak van pijn het is gewrichts- of gespierd, en daarom kan het een geval van fibromyalgie zijn.
'Maar het mag er nooit een zijn gemak diagnose om verder onderzoek van de zaak te vermijden en zo haastig een "onbereikbare ziekte" te concluderen. Het moet in feite altijd in gedachten worden gehouden dat pijn het is niet nep maar echt, zelfs als de patiënt klinisch angstig of depressief is ».
Afwezigheid van significante afwijkingen
Opgemerkt moet worden dat laboratoriumonderzoeken ook normaal zijn röntgenfoto's van de ledematen.
Verlangen naar het leven?
Gelukkig niet! De cursus is veel variabel en onvoorspelbaar: Symptomen kunnen van voorbijgaande aard, recidiverend en in sommige gevallen chronisch zijn.
Hoe te genezen
Het goede nieuws is dat het genezen is, want het is een irritante genegenheid, maar zeker noch evolutionair noch invaliderend"Wat zeker is, is dat het niet erg gemakkelijk is om het bij de eerste poging te genezen, in feite gaan we vaak verder met fouten, het optimaliseren van een behandeling die van dag tot dag gemeten moet worden op basis van de individuele reacties van de patiënt ». Geen enkele behandeling is op zichzelf echt doorslaggevend en kan bestaan uit:
- analgetica (NSAID's);
- lokale anesthetica;
- myorilssante medicijnen;
- anxiolytische of antidepressiva;
- spierontspanningstechnieken (autogene training, biofeedback)
- zachte gymnastiek of wandelen;
- gerichte sanitaire normen (lokale toepassing van warmte, massages, zelfs een warme douche in de ochtend);
- psychotherapie.
