Voor anderen zingen is een teken van zwakte en gebrek aan respect, en daarom moeten kinderen weten dat het niet klaar is
In de hoofden van Italianen zijn de acties die het meest als pesten worden geclassificeerd, de acties waarnaar wordt verwezen fysiek pesten (97,4%); op korte afstand gevolgd door die van de zogenaamde verbaal pesten (bedreigingen, plagerijen, denigrerende aanduidingen, 90,2%).
De karakter aspecten zij zijn volgens de respondenten het eerste element dat pesten uitlokt (44%) en de noodzaak om de aandacht op zichzelf te vestigen lijkt het element te zijn dat vooral pestkoppen beweegt (61%).
Italianen denken dat vooral openheid en dialoog hebben de juiste houding om dit probleem aan te pakken (92,6%), dat volgens een op de twee Italianen kan worden voorkomen door winnende en positieve maar niet agressieve gedragsmodellen voor te stellen aan kinderen en jongeren.
DE ouders ze moeten een primaire rol spelen bij het onderwijzen van respect voor anderenOuders hebben de belangrijke taak om het kind te leren zichzelf te respecteren en vervolgens anderen te respecteren.
De hersenen van jonge kinderen zijn een spons en leren snel; als een ouder de neiging heeft om correct gedrag te vertonen dat kinderen het goed voorbeeld, zal het kind geneigd zijn hen na te volgen om zich tevreden te voelen en op prijs gesteld.
Het komt vaak voor dat in omgevingen zoals het parket of de kleuterschool de eerste conflicten ontstaan die de aandacht van een ouder trekken: de eerste stap is om verwen uw kind niet bij elk verzoek moet hij de waarde van iets begrijpen, in de zin dat hij ervoor moet vechten, zodat hij het belang ervan beter begrijpt. Maar hij moet ook begrijpen dat hij, zelfs als hij worstelt, niet alles kan hebben; hij zal zijn leeftijdsgenoten niet hoeven lastig te vallen om een spel te spelen alleen maar om te veroveren. Daarom is het niet steunen ervan in materiële verzoeken niet het enige front waarop we moeten aandringen, maar we moeten het niet steunen en het altijd verdedigen, ook in schermutselingen met kameraden.
Veel ouders hebben het mis uw kind verdedigen tot het uiterste, zelfs de kant van opvoeders of kameraden. Als u een ouder bent die dit gedrag vertoont, doet u het verkeerd: onthoud dat u een van de burgers van de toekomst opvoedt.
Alleen kinderen uitschelden heeft geen zin: het is belangrijk leer zedoor met hen te praten, uit te leggen waarom ze niet langer met leeftijdsgenoten of andere mensen hoeven te lachen, uit te leggen waarom het helemaal verkeerd is.
Het werkt vaak om te proberen zorg dat ze zich inleven "hoe zou je je voelen als …?"
U mag mogelijk risicovol gedrag nooit loslaten, ook niet als het kind iemand indirect voor de gek houdt, bijvoorbeeld zonder dat deze aanwezig is. Het kind is nooit te klein om het hem te leren respecteer anderen.
Maar onmiddellijk nadat u met het kind hebt gesproken, is het belangrijkste om te proberen uit te zoeken hoe u kunt voorkomen dat het gedrag zich opnieuw voordoet. U kunt het kind rechtstreeks vragen wat het van plan is om te voorkomen dat de situatie zich opnieuw voordoet. In feite handhaaft het model van opvoeders en niet die van dictators, het is beter om de houding aan te houden van adviseurs die geen model opleggen om te volgen, maar die het kind helpen het te vinden: als het kind is zijn weg vinden, zal het gemakkelijker zijn om het te volgen, omdat het het resultaat is van zijn redenering en niet van een oplegging van onze kant.
