Onzekerheid in relaties, veroorzaakt door de angst voor perfectie en de angst om niet adequaat te zijn: dit leidt tot de angst om in de steek gelaten te worden. We begrijpen deze ongelukkige vicieuze cirkel beter
In de afgelopen 30 jaar TV, missverkiezingen, tijdschriften en advertenties ze bombardeerden ons met een model van een vrouw die haar eigen esthetische identiteit bijna had uitgeput en goedgekeurd voor een sjabloon waaronder een groot postuur, Frans profiel met een opstaande neus, dunheid, gespierde spieren, wespentaille, pin-up borsten, zwemmersschouders, enz.
Dit heeft bij ons vrouwen eenbeeld van perfectie wat in werkelijkheid slechts een conformistische aanpassing aan dit stereotiepe model is. Model dat meer lijkt op de Angelsaksische schoonheid, meer dan dat van Casa Nostra.
Het verlangen om deze perfectie te bereiken wekt, vooral bij jongere vrouwen, bij wie de persoonlijkheid nog gestructureerd wordt, een gevoel van onzekerheid en psychologische instabiliteit wat een aanzienlijke invloed heeft, niet alleen op het niveau van het gevoel van eigenwaarde, maar ook op relatie met het andere geslacht: meisjes, in feite, die zich niet aan de norm voelen, bestraffen zichzelf vaak met afslankdiëten en chirurgische aanpassingen, ervan overtuigd dat ze zo "kunnen slagen voor het examen" waaraan ze zich constant onderworpen voelen.
In de ietwat onzekere geest wordt de vriend hun rechter, een projectie die op zijn beurt de angst van verlatingDe vicieuze cirkel lijkt in zichzelf te resoneren: "ja en ik ben niet perfect, het zal me verlaten".
Slecht vrouwen zijn onvermijdelijk onvolmaakten kenmerken hebben waarvan kan worden gehouden, juist omdat ze het unieke karakter van de persoon vertegenwoordigen. Helaas lijkt de exploitatie van beelden van perfectie tegenwoordig een rol te spelen een echt drama, omdat het de veiligheid vermindert bij een groot deel van de vrouwelijke bevolking, vanwege een conformistische behoefte zich aan te passen aan situaties die niet tot de vrouwelijke identiteit behoren (een fenomeen dat geleidelijk de mannelijke planeet steeds meer treft).
Volgens de psychoanalyticus in Bologna, prof. Roberto Pani, «we zijn er getuige van algehele depersonalisatie van onze jonge mensen, die steeds meer worden perfectionistisch en geobsedeerd door niet de eigenschappen te bezitten die hen het leven dat ze vervullen waardig maken ».
Naast aspecten die verband houden met de manier van kleden, verzorgen en vrouwelijk zijn, heeft de angst om niet perfect te zijn ook betrekking op ethisch-moreel gedrag en attitudes, zo erg zelfs dat veel vrouwen bang zijn om in de steek gelaten te worden omdat ze zich geen charmant en verleidelijk gedrag eigen kunnen maken.
En het probleem is dat ze bang zijn om alleen vanwege deze hypothetische tekortkomingenen ze komen in een vicieuze cirkel terecht die dezelfde fundamentele onzekerheid voedt. Hoe meer ze zich onzeker voelen omdat ze ontoereikend zijn, hoe meer hun onzekerheid toeneemt.
Inderdaad, vanwege deze vicieuze cirkel kunnen ze dat een gelukkige liefdesrelatie verpesten, die niet zozeer verslechtert door de esthetisch-gedragsmatige tekortkoming, maar door de fundamentele onzekerheid.
Als dit alles het geluk van de relatie (de kwaliteit van leven) ernstig in gevaar zou brengen, zou het gepast zijn om er een te doen chatten met een psycholoog, om de redenen waarom onzekerheid niet kan worden overwonnen beter te begrijpen.
