Vaak een bron van ongemak voor degenen die eraan lijden, veroorzaakt hirsutisme overmatige haargroei op atypische gebieden voor een vrouw, zoals de kin, buik en borsten. Ontdek hier de oorzaken van deze aandoening en de meest effectieve behandelingen
Het definieert zichzelf hirsutisme het afwijkende aanwezigheid van harde en donkere haren op plaatsen waar ze normaal afwezig zijn en typisch voor het mannelijk geslacht: bovenlip, kin, buik, rug, tepelhof en suprapubisch gebied.
Hirsutisme komt meestal voort uit overmatige androgeenproductie van de kant van de eierstokken of bijnieren. Andere keren manifesteert het zich ook in de aanwezigheid van normale androgeenspiegels als gevolg van overmatige gevoeligheid van de huid voor hun actie.
Andere aandoeningen die het optreden van deze aandoening kunnen bevorderen, zijn: polycysteus ovariumsyndroom, syndroom van Cushing, een aandoening die optreedt wanneer het lichaam wordt blootgesteld aan hoge niveaus van cortisol, deaangeboren bijnierhyperplasie, die een abnormale productie van steroïde hormonen veroorzaakt, en het gebruik van sommige medicijnen.
De beschikbare behandelingen omvatten beide medicamenteuze therapieën, vooral op basis van pillen met cyproteronacetaat, een verbinding die de werking van androgenen kan blokkeren, beide esthetische oplossingen: Laser haar verwijdering of met gepulseerd licht.
Fundamenteel is allereerst raadpleeg een specialist voor een juiste diagnose en zoveel mogelijk gepersonaliseerde behandeling.
De oorzaak die hirsutisme bepaalt, is een verhoogde werking van mannelijke geslachtshormonen (androgenen) op het niveau van doelweefsels. Dit kan om twee redenen gebeuren: ofwel omdat er een verhoogde androgeenproductie is, ofwel omdat er een is grotere gevoeligheid aan androgenen door perifere weefsels.
Aangezien androgenen bij vrouwen alleen worden geproduceerd op het niveau van twee endocriene klieren (eierstokken en bijnieren), kan de overmaat aan androgenen die bij hirsutisme worden aangetroffen, ontstaan of uit de eierstokken (polycysteus ovariumsyndroom, hypertecose, ovariumtumoren), of van de bijnieren (bijniergenitale syndromen, bijniertumoren, syndroom van Cushing) of beide.
In het tweede geval kunnen de androgeenspiegels echter ook binnen de normale grenzen liggen, maar gezien de grotere gevoeligheid voor androgenen van het haar, kunnen ze nog steeds voldoende zijn om het uiterlijk van de aandoening te bepalen.
Vaak is er verwarring tussen de twee, die in plaats daarvan heel verschillend zijn, zelfs als beide worden gekenmerkt door een overmatige ontwikkeling van haar op het lichaam.
Met name bij hypertrichose overtollig haar kan gelokaliseerd of gegeneraliseerd zijn, maar wordt nog steeds aangetroffen in gebieden waar het normaal is dat het haar op het lichaam van een vrouw aanwezig is. In hirsutisme, in plaats daarvan is het haar, behalve dat het robuuster en donkerder is, gelokaliseerd in karakteristieke delen van het mannelijk lichaam (bijvoorbeeld onder de kin, op de borst of op de buik).
Hoewel hypertrichose constitutioneel kan zijn of te wijten is aan het gebruik van geneesmiddelen (androgenen en / of cortisonen) of aan endocriene disfunctie, hangt hirsutisme in de meeste gevallen af van polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) en, hoewel het zelden een uiting is van een ernstige ziekte. , wordt het vaak ervaren als bron van schaamte en ongemak.
Hirsutisme kan geïsoleerd voorkomen, maar vaak het wordt geassocieerd met stoornissen zoals onregelmatigheden of het verdwijnen van menstruatiestromen, haaruitval, acne, overgewicht of obesitas. Ze kunnen zelden associëren tekenen van virilisatie zoals stemverlaging of zwarte verkleuring van de huid, vooral in de nek of oksel.
EEN medisch specialistisch onderzoek Het wordt echter sterk aanbevolen om het probleem specifiek te evalueren en de nodige tests aan te geven om de exacte oorzaak en de relatieve genezing vast te stellen.
Er is geen universele remedie, daarom is het belangrijk om een specialist te raadplegen; de behandeling verschilt van geval tot gevalZeker is dat in het geval van hirsutisme scheren niet voldoende is en integendeel het probleem kan verergeren.
Gewoonlijk houdt de meest correcte therapie inassociatie van farmacologische en medisch-esthetische behandelingenMet name bij medicijnen speelt het bevatten van pillen een centrale rol cyproteronacetaat, een verbinding die de werking van androgenen kan blokkeren.
Ter ondersteuning kan het nuttig zijn om te associëren laser- of gepulseerde lichttherapie; beide kunnen leiden tot de gedeeltelijke of totale eliminatie van gepigmenteerde haren - witte haren worden niet vernietigd - en van de bijbehorende haarzakjes.
Er zijn veel vorderingen gemaakt in de esthetische oplossingen die worden gebruikt voor permanente ontharing en ze kunnen een geldige hulp zijn voor mensen die aan hirsutisme lijden, na voorafgaande analyse en overleg.
«Het aantal sessies met laser of pulserend licht is behoorlijk subjectief en variabel in reactie op de toestand van hormonale stimulatie», Geeft commentaar op het dr. Ivano Luppino, hoofd van de laserafdeling van Isplad (International Society of Plastic-Regenerative and Oncologic Dermatology). «De meest geschikte lasers zijn de 800 nm-diodelaser en de Neodymium Yag-laser, die voornamelijk wordt gebruikt voor donkere huidtypes. Om deze verwijdering effectief te laten zijn, moet er ook aan worden herinnerd dat het haar moet worden verwijderd door te scheren en niet door harsen ».
Er moet ook worden benadrukt dat hoewel de therapieën die lasers gebruiken noodzakelijkerwijs in een medische omgeving moeten worden uitgevoerd, gepulseerd licht het voorrecht is van schoonheidscentra met een lager vermogen. een aantal grotere sessies.
«Deze therapieën zijn niet geïndiceerd als de huid gebruind is, omdat de aanwezige melanine vlekken en / of brandwonden kan veroorzaken en als de teint olijfgroen is. Het is ook belangrijk om dat duidelijk te maken die lijdt aan melasma - hyperpigmentatie in sommige delen van het gezicht - kan geen gepulseerde lichte ontharing ondergaan omdat melanocyten erg gevoelig zijn voor warmte », besluit dr. Luppino.
