Moeder worden: ja of nee? Het is volkomen normaal om geen duidelijke ideeën te hebben over zo'n belangrijk onderwerp, maar hier zijn de ideeën die u helpen na te denken
Hoe weet je of je echt een kind wilt?
DE redenen waarom we wel of geen kind willen ze zijn goed in ons verborgen. Het is moeilijk om de kleine gouden sleutel te vinden die die deur kan openen, maar je kunt het proberen, het is het waard. Omdat het altijd de moeite waard is om eerlijk tegen jezelf te zijn, vooral gezien het feit dat … we niet eeuwig zijn. Dat klopt, het is moeilijk toe te geven, maar het is waar. Je hebt niet elke dag van je leven om het te doen: of het nu een kind is, het project dat je al jaren uitstelt of die verandering die je wilt, het juiste moment komt misschien nooit. Inderdaad, het gebeurt meestal zomaar. Het lijkt nooit het juiste momentHiervoor moeten we ons afvragen wat we echt willen … en actie ondernemen.
Waarom wil je (of geen) een kind?
Het lijkt de eenvoudigste vraag, zo direct dat het aan banaliteit grenst. Toch is het niet, of beter gezegd: uw reactievermogen zal dat niet zijn. Een simpele en directe vraag onthult een stukje levende huid, daarom is het moeilijk om directe vragen te beantwoorden. Ze raken elkaar aan wat we niet willen laten zien, noch voor anderen, laat staan voor onszelf.
U kunt een lijst maken als u dat wilt. Mentaal of schriftelijk, via een e-mail, een post-it. Schrijf alle redenen op waarom je er zo nu en dan over nadenkt en voel je er klaar voor die impuls die zo nu en dan door je heen gaat, klaar om je te laten gaan en te dromen van een eigen kind. Schrijf vervolgens alle weerstanden op die je hebt om je voor te stellen dat je een kind hebt. U kunt toevoegen, verwijderen, wijzigen. Gun uzelf een tijdBijvoorbeeld een maand. Eenmaal geschreven, kan uw lijst onder in een la worden vergeten, maar het kan gebeuren dat u hem na weken (of maanden!) Weer terugvindt en hij zal worden een bericht voor jezelfNa een tijdje herlezen is altijd een verrassing omdat het kanten van ons kan vertellen die diep van binnen verborgen zijn en redenen die achteraf gezien bijna door een vreemde lijken te zijn geschreven. Een manier om te begrijpen welke gedachten en gevoelens echt bij jou horen en welke niet.
Op welk punt is je liefdesverhaal?
Als een liefdesverhaal jaren duurt of vooral als je in de dertig bent, gebeurt het als volgt: je gaat uit elkaar of je krijgt een kind. Het is tijd om erover na te denken. Zorgt de persoon met wie je je leven deelt ervoor dat je je cirkel van liefde wilt uitbreiden? Waarom zou dit een kind zijn, geboren uit liefde en delen van een bestaan dat ineens te smal lijkt te worden. Op een gegeven moment, na jaren van kennis, wordt de wens om uit te breiden en uit te breiden geactiveerd: het kan een kind zijn, of de geboorte van nieuwe horizonten, projecten, verplichtingen. Een visie om samen te realiseren. Wij wijzen erop: er wordt niet gezegd dat je een kind moet hebben. U kunt samen gelukkig zijn, zelfs als u bewust besluit geen kinderen te krijgen, en misschien uw energie concentreren op andere veelvoorkomende projecten.
Als diversiteit gemeenschappelijke waarden aan het wankelen brengt, is er altijd ruzie over dezelfde kwesties, die al jaren onoverkomelijk zijn, en lijken de wegen elk op zichzelf te gaan, klinkt er een alarmbel.
Het verlangen naar een kind komt voort uit het verlangen om je liefde met je partner te delen of je wilt een kind omdat je dat inmiddels voelt de juiste tijd is gekomenWil de persoon met wie je bent trouwens kinderen? Aan een tafel zitten en elkaar de waarheid vertellen is een daad van bewustzijn en eerlijkheidWe weten niet hoe de toekomst zal verlopen; het kan gebeuren dat ze bij elkaar blijven of uit elkaar gaan, maar één ding is zeker: kinderen lappen liefdesaffaires niet op en een man moet niet als vader worden gekozen, tenzij hij dat echt wil. Als een relatie moet eindigen, kun je de problemen het beste meteen aanpakken. U kunt bedenken een zwangerschap zelfs alleen, het belangrijkste is dat we ons bewust zijn van wat we echt willen en eerlijk tegen elkaar zijn.
wat is je grootste angst?
Zo heet. Antwoord snel, zonder na te denken. Door je diepe angsten voor het leven op te schrijven, worden ook de redenen blootgelegd waarom je instinctief het idee van een kind uitstelt. Het is goed laat de angsten weg, het is bevrijdend. Vaak helpt het nee ons veel meer dan het ja: het gebeurt omdat ze van binnen het geheim van negatieve ervaringen verbergen, van wat we weerstaan en waarvan we denken dat we niet weten hoe we ermee om moeten gaan.
Binnen uw weerstand tegen het idee om een kind te krijgen, kan de vrees bestaan dat, als u eenmaal in de openbaarheid bent gekomen, in werkelijkheid een nieuwe kant van uzelf en uw idee van familie zal onthullen. Het kan zijn dat het idee van verantwoordelijkheid u in een crisis brengt. Of de financiële en economische vraag, uw baan, de organisatie van de tijd van de dag of het feit dat u zich afvraagt wie u kan helpen, als u merkt dat u alleen om alles onder ogen te zienZal ik nog steeds vrij zijn om te zoeken en mezelf te vinden? Het is een legitieme vraag. Elke angst is legitiem, laat al je angst wegvloeien. Leg je diepe angsten bloot en maak van de gelegenheid gebruik om er echt naar te kijken, je zult beseffen waar ze van gemaakt zijn. Vaak zijn dit absoluut redelijke en rationele vragen en twijfels.
Onthoud vooral dat degenen die besluiten om een kind te krijgen, dit uiteindelijk niet doen, vergezeld van uitstekende praktische redenen. Elke ouder zal je vertellen dat er moeilijkheden, momenten van angst zijn en zullen zijn, momenten waarop alles hapert en misschien storten werk en zekerheden in, net als je dacht dat je ze had gevonden. En toch staan degenen die kinderen hebben open voor meer vertrouwen. Wat veel ouders zeggen, is dat ze een nieuwe kracht hebben gevonden, in staat om nieuwe oplossingen en zekerheden te vinden. Geef dus niet toe aan de gemakkelijkste motivatie en ga door met het probleem. Onzekerheid is een veelvoorkomend probleem, maar als u het idee van een kind dat wacht op betere huizen en lonen, misschien uitstelt, schuilt er een diepere en persoonlijkere motivatie in u.
Hoe stel je jezelf voor in de toekomst?
De hersenen werken in beelden, herinnert de neurowetenschap ons. Dit betekent dat de "foto's" waarmee we onze verbeelding voeden, veel oprechter zijn dan de woorden die we onszelf vertellen. Misschien heb je het nog nooit gemerkt, maar soms (veel meer dan soms!) Is wat we zeggen dat we willen niet wat we echt willenEr zijn mensen, misschien ken je er ook, die hard hebben gewerkt om een doel te bereiken. Maar toen ze eenmaal de gewenste bestemming hadden bereikt, realiseerden ze zich verrassend genoeg dat … ze niet op de juiste plaats waren! In deze gevallen zijn er twee manieren: of je gaat door, koppig, langs het pad dat door je hoofd is bepaald, of je verandert van koers. Er is veel moed voor nodig om te veranderen, want het betekent dat je alle bekende referenties moet opgeven en een nieuwe kaart moet tekenen. Het lichaam helpt omdat wanneer we het zwijgen opleggen wat we voelen beetje bij beetje begint hij ons te vertellen dat er iets mis is: de term 'psychosomatisch', die triviaal werd afgedaan als een symptoom gecreëerd door de geest, identificeert een complexe knoop, nog grotendeels onbekend, waar lichaam, geest, emoties en stress samenhangen inzet.
Hoe stelde u zich voor "toen u opgroeide"? Ga terug naar de tijd van uw kinderjaren, u was ook een kind. Wat heeft het kleine meisje dat nog in je leeft nodig? De antwoorden zullen je misschien verbazen, omdat onze kinderkant niet denkt met alle patronen die we als volwassenen hebben geleerd om het alledaagse te overleven.
Wat zijn uw zekerheden?
In de loop van ons leven synthetiseren we ervaringen om er in de toekomst een nuttige les uit te trekken (en helpen we de hersenen om snel automatische beslissingen te nemen). Dit proces betreft het een gewoonte opbouwen: een zeer nuttige constructie die echter een averechts effect op ons kan hebben. Enerzijds geeft gewoonte ons zekerheid, anderzijds blokkeert het het nieuwe. Waarom elke nieuwigheid is een sprong in het duisterof, het is puur onbekend en voor de computer in ons hoofd … klinkt dit echt gevaarlijk!
Er zijn vrouwen die van jongs af aan van kinderen hebben gehouden en ervan hebben gedroomd, die van hun vrienden in de watten leggen en zichzelf bij elke gelegenheid als babysitter aanbieden, om vervolgens, eenmaal alleen met hun kind, te ontdekken dat een pasgeboren baby ook een toewijding is, zinloos geschreeuw dat ze kalmeren niet, vuil haar en donkere kringen, verlies van geduld, slaap en nervositeit. Omgekeerd hebben vrouwen die weinig met pasgeborenen te maken hebben gehad, zichzelf gepassioneerde en speelse moeders gevonden, die in staat zijn om samen met hun kinderen op te groeien in een geest van onafhankelijkheid en avontuur. Wat voor moeder had u bijvoorbeeld? Hoe uw gezin is geconditioneerd het idee van de moeder Wie zou je moeten zijn of zou je willen zijn
We zijn gevangenen van onze zekerheden en van de ideeën die we hebben over hoe het zou moeten gaan. Deze schema's zijn in feite waar mogelijk als fotokopieën kleur in de marge, maar het kan niet uit de vrije hand worden gemaakt. We merken het nooit, maar veel van onze absolutistische zekerheden, positief of negatief, komen niet van ons, maar van heel ver weg. Ze zijn niet echt van ons. Binnenin bevatten ze weinig waarheden en veel oordelen, overtuigingen die op theoretische gronden zijn geboren, vaak uit anderen. Pak je blanco vel en begin met tekenen, maak je geest vrij. Laat los wat je voelt diep van binnen en een oeroud instinct zal je eindelijk de waarheid van je hart vertellen. Welke richting uw keuze ook uitgaat, het gevoel van intense rust geeft u het gevoel op de goede weg zijn.
