De "zonde" is hetzelfde, maar mannen en vrouwen verhouden zich en reageren op het verraad op de tegenovergestelde manier
Verraad door mannen: twee opties die zichzelf niet uitsluiten
Een uitvloeisel van het vorige punt, mannelijk verraad erkent het naast elkaar bestaan van de huidige minnaar en de partner / echtgenote, wiens rol niet in het minst in twijfel wordt getrokken. In feite heeft de man de neiging om buitenechtelijke relaties van korte duur te onderhouden, die hij onderbreekt wanneer ze gecompliceerd worden of het risico lopen zijn langdurige relatie in gevaar te brengen: naar zijn mening kunnen de twee situaties heel goed naast elkaar bestaan, aangezien het verschillende en verschillende omstandigheden zijn. die enerzijds zijn verlangen om te ontsnappen en zijn seksuele drang die niet op afstand wordt gehouden, bevredigen, anderzijds de behoefte om een gezin te stichten met de vrouw van zijn leven. Misschien is dit precies het probleem dat ten grondslag ligt aan mannelijke ontrouw, het onvermogen om iets op te geven.
Verraad door mannen: de ondersteuning van de zuidcurve
Wat we soms vergeten te overwegen, als we het hebben over mannelijk verraad, is de steun van de kliek van vrienden, een soort 'zuidbocht' die niet alleen klaar is om te rechtvaardigen, maar ook om de 'heldendaden' van de bedrieger te prijzen. Dat is geen sinecure, aangezien dergelijke steun schadelijk dreigt te zijn, hem niet dwingt een moment na te denken over de psychologische gevolgen van zijn daden en hem ook een beetje gevleid laat voelen door zijn reputatie als een Latijnse minnaar. Het mannelijke gezelschap heeft dan de neiging om samenzweerderig te zijn en - indien nodig - de "schuldigen" op welke manier dan ook te dekken, waardoor de kansen om de verschillende ontrouwheden te ontmaskeren drastisch worden verkleind.
Verraad door vrouwen: een veldkeuze
In een film uit 2001 - "Lantana" - zei de vrouwelijke hoofdrolspeler, nadat ze haar bedriegende echtgenoot op heterdaad had ontdekt, tegen hem: "Het is gemakkelijk om naar buiten te gaan en seks te hebben met iemand. Weet je wat het moeilijkste is? Ga erop uit en doe het niet ”. Hier is hoe een zin erin slaagt om de positie van vrouwen met betrekking tot verraad in twee schaarse lijnen samen te vatten: het is een bewuste beslissing, niet een gebeurtenis die toevallig plaatsvindt omdat men overweldigd wordt door de gebeurtenissen en omstandigheden, gebeurtenissen en omstandigheden waarnaar - op de aan de andere kant - weerstand kan en moet worden weerstaan, hoe moeilijk dit ook mag zijn. We zijn allemaal goede of slechte slachtoffers van verleidingen, maar de schone seks is minder geneigd eraan toe te geven vanwege een gevoel van verantwoordelijkheid en gehechtheid aan het concept van 'familie' dat eeuwenlange traditie heeft helpen opbouwen en diep doordringen, met de daaruit voortvloeiende voor- en nadelen die dit - natuurlijk - met zich meebrengt.
Verraad door vrouwen: een keerpunt
In tegenstelling tot wat er met mannen gebeurt, is verraad voor een vrouw inderdaad zelden alleen een kwestie van seks. Vaker wel dan niet markeert overspel met vrouwen het einde van de liefde met de vorige partner, en daarmee die van de relatie. Er is natuurlijk ruimte voor allerlei uitzonderingen, maar de emotionele investering die wordt gedaan in de buitenechtelijke relatie is niet onverschillig, aangezien het over het algemeen niet louter een ontwijking is, maar een poging om de reeds bestaande emotionele hiaten op te vullen. die niet weinig wegen op de "officiële" geschiedenis. Hier is dan misschien het grootste verschil tussen mannelijke en vrouwelijke ontrouw: als de eerste louter een divertissement is, gepleegd met een licht hart en zonder al te veel aandacht te schenken aan de gevolgen van het gebaar, is de tweede in plaats daarvan veel pijnlijker en bedachtzamer, in reactie op diepgaande behoeften, die de ontoereikendheid van de huidige partner onderstrepen.
Vrouwelijk verraad: bewustzijn
De rol van vrienden hier is cruciaal: in plaats van te juichen voor het plegen van een situatie waarin de overspelige vrouw haar voeten in twee schoenen blijft houden, zetten ze haar aan om haar aan het denken te zetten en een precieze beslissing te nemen, ongeacht het onvermijdelijke psychologische lijden. dat geeft kan ontstaan. Ja, want vrouwelijk verraad is niet voorbestemd om lang te duren, maar heeft de neiging om een soort 'point of no return' te bereiken waarin de noodlottige keuze niet alleen noodzakelijk is, maar ook een plicht: als ze in de relatie geloven, moeten vrouwen - in tegenstelling tot mannen - ze zijn in staat een veilige situatie op te geven die hen echter ongelukkig en ontevreden maakt, in een poging om dat verlangen naar liefde te bekronen met een hoofdletter "a" die ze hebben gecultiveerd sinds ze kleine meisjes waren. Waarschijnlijk ligt het tweede grote verschil tussen mannelijke en vrouwelijke ontrouw juist in de moed om zijn zekerheden achter te laten en een ideaal van geluk na te streven, een soort "vitale drijfveer" die vrouwen van alle leeftijden altijd heeft onderscheiden.
De enige ondubbelzinnige conclusie
In deze gevallen is generaliseren nooit een goede zaak, maar we kunnen nu openhartig toegeven dat - als vrouwelijk verraad in de eerste plaats een kwestie van hart en brein is, en in de tweede plaats vleselijk - mannelijk verraad eerder gericht is op het bevredigen van tijdelijke seksuele lusten, zonder de de relatie van de man met zijn partner wordt in twijfel getrokken. Dit brengt sociologische, historische en biologische aspecten samen die niet mogen worden onderschat, aangezien ze in wezen - altijd - ons gedrag in sentimentele en seksuele kwesties oriënteren: we zullen hier niet blijven om te bespreken welke houding beter of slechter is, en op dezelfde manier we zullen niemand dwingen om in de haven te stappen, maar een andere waarheid ligt ten grondslag aan het verraad, en deze keer is het gebruikelijk voor beide geslachten. Wie één keer van ontrouw zondigt, is in feite acht keer op de tien voorbestemd om dit gedrag te herhalen. Een zekere Giambattista Vico had ze in nietsvermoedende tijden immers gedefinieerd als "historische banen en resorts".
