De kunst van "seihin", een levensfilosofie
"Seihin" in Japan identificeert een levensstijl en een filosofie: dekunst van het bescheiden levenHet is een houding die veel gevolgen heeft en niet alleen in het praktische leven. Wonen in een huis misschien kleiner dan de huizen waarvan het Westen gewend is te dromen leven met minder voorwerpen, minder verlangens, minder overbodig en meer bewustwording van wat echt essentieel is. Omdat dit eigenlijk het enige doel is dat de moeite waard is: een bestaan vol geluk. Daar vreugde van het essentiële die voortkomt uit het weten hoe je de kleine dingen die een verschil maken en authentieke waarden kunnen waarderen, het opbouwen van een dagelijks op menselijke schaal.
Wat betekent seihin
"Waardige armoede", zo luidt de vertaling van het Japanse woord "seihin". Het woord "Armoede" is een moeilijk woord, dat onmiddellijk een schrijnend schrikbeeld van behoefte en gebrek wordt, een ander woord waar we vaak door geobsedeerd zijn. Toch lijken we nooit zoals in het Westen, waar de overvloed overweldigend is gebrek aan alles.
Misschien is het woord dat het beste kan worden begrepen een ander woord: een woord dat ook achterhaald is, maar dat ooit aan elk kind werd geleerd als leven erfgoed: bescheidenheid. Het bijvoeglijk naamwoord "bescheiden" brengt de werking van "reguleren, humeur" met zich mee, die inspiratie put uit het zelfstandig naamwoord "Modus": "limiet, meten"In het Westen is het trots om niet van het enge gevoel van de limiet te houden; elke advertentie spreekt tot de diepten van ons door aan te moedigen overschrijdt de limieten, om verder te gaan, om steeds grotere doelen te hebben. Maar onze verlangens kunnen ook veranderen in demonen die worden verslonden een steeds onverzadigbare honger.
Het principe van zelfregulering is de gezonde limiet van wat we echt nodig hebben, van de behoeften van het lichaam tot de behoeften van de ziel. Dit is eigenlijk wat een land dat van de essentie houdt, zoals Japan, ons leert. Seihin, "waardige armoede": weten wat we nodig hebben en er genoeg van maken. Een gevoel dat we terugvinden in haiku, een poëtische compositie waarvan de ontwapenende eenvoud wordt kracht, duidelijkheid, eenvoud: de schoonheid van het essentiële wordt gevierd. Een stemming die ons ook doet denken aan het veel decanteren opruimen, het vermogen om al het overbodige te elimineren en op te ruimen, en ook trendy te worden dankzij Marie Kondo.
ZIE OOK
20 slimme ideeën om thuis gemakkelijk orde te houden
Heeft u een toevluchtsoord waar u gelukkig kunt zijn?
Dominique Loreau, een Franse auteur in Japan sinds de jaren zeventig, heeft deze filosofie toegepast op het leven en in haar boek "Living in small - the joy of living in a handful of square meters" vertelt ons dat geluk is een klein huisDe redenen zijn talrijk, van de lagere beheerkosten tot de kosten voor schoonmaak en bestelling; als je in een klein huis woont, kun je dat ook doen bespaar geld, tijd en energieMaar niet alleen. Aan de praktische uitleg wordt een vraag van psychologische aard toegevoegd.
We hebben rust nodig en authentieke rust heeft een diepgang nodig integratie tussen ons en de omgevingDe geest en het lichaam kunnen ontspannen in een ruimte die in staat is om te verwelkomen, te wiegen, te omhelzen: kortom, wetende dat we kunnen loslaten en decomprimeren. Het gevoel van verlatenheid wordt zo geboren, wanneer we vertrouwenOm deze reden, legt Dominique Loreau uit, is het gemakkelijker om dit proces in een klein huis te laten plaatsvinden: een pretentieloos huis op het niveau van vierkante meters ontspant dankzij de kracht van eenvoud, het helpt ons om ambities te vermijden die niet echt van ons zijn, het gaat niet verder dan wat opzichtig is voor het pure plezier van verrassen.
Kortom, dankzij een meer 'menselijke' ruimte vinden we de betekenis van een maatstaf die al in het oude Rome werd gedefinieerd de weg naar geluk: “In medio stat virtus”, “deugd ligt in het midden”, een millenniumconcept dat in populaire spreekwoorden over de hele wereld voorkomt. Balans is waar we leren de maatstaf van geluk te cultiveren. Inderdaad, in een samenleving die altijd "ja" zegt, geobsedeerd door de juiste kans om niet te missen, eeuwig op jacht van de laatste ontdekking, of het nu een schoonheids- of technologisch elixer is, misschien is de echte revolutie een oefening in het nee: doe en heb minder om meer te genieten.
Wees tevreden? Nee, dat is het niet. De waardige armoede van de "seihin" gaat verder, omdat het bewustzijn van de authentieke behoefte leert. Hoeveel zijn er tenslotte uw werkelijke behoeften? Welke zijn dat? In de zoektocht naar het essentiële, is het tijd om te winnen: de momenten die voor ons geleefd hebben, de rest van eenzaamheid, de magie van het samen zijn, de tijd die voor jezelf wordt gegeven en genomen, de gelukkige momenten van wanneer we doen waar we van houden.
Wat we leven of verliezen in naam van doelen die niet van ons zijn, kan niemand ons teruggeven: dat is het de tijd van ons leven, het enige authentieke bezit om in te leven en om onze dagen mee in te richten.
