Vijftig jaar markeren de drempel van die 'halve eeuw' die heel beangstigend kan zijn, maar die - net als elke andere leeftijd - verrassingen kan achterhouden en belangrijke lessen kan blijven leren
De slag van de vijftig jaar markeert ongetwijfeld een mijlpaal die bij veel mensen meer angst kan opwekken dan wat dan ook.
Het is in feite de hoeksteen, de prestatie van die noodlottige "halve eeuw" dat zet iedereen een beetje met de rug tegen de muur. Maar de 50 markeren ook het moment om je te wijden aan de dromen die in de la liggen en iemands passies wakker maken, omdat deze leeftijd helemaal niet het begin markeert van de onverbiddelijke helling naar de ouderdom, maar van een groter bewustzijn, het resultaat van de ervaring die achter ons is opgedaan, waarmee we kunnen beginnen een nieuwe levensfase.
Maak je geen zorgen over wat geen aandacht verdient
Een uitvloeisel van het vorige punt is dat we ons op onze vijftigste een gezond egoïsme opgelegd krijgen, dat vaak op elke leeftijd moet worden toegepast. Het is echter misschien pas nu dat men zich de tijd realiseert die in het verleden verloren is gegaan achter dingen, situaties en mensen wiens enige (de) verdienste was om zijn lever te vergroten tot het geluid van teleurstellingen. Dus waarom volhouden? Nooit was een geschikter moment dan dit om alles kwijt te raken dat niet de moeite van het overwegen waard is, in een extreme daad van onverschilligheid en rebellie die de onmiskenbare smaak van vrijheid heeft.
Plezier voor jezelf
Het valt niet te ontkennen: op vijftigjarige leeftijd veranderen het lichaam, de gelaatstrekken en de emoties onomkeerbaar. En - veel meer voor vrouwen dan voor mannen - wordt het noodzakelijk en noodzakelijk om in de spiegel te kijken en jezelf aardig te blijven vinden, zonder ooit los te laten en af en toe over te geven aan kleine, grote geschenken om lichaam en ziel tevreden te stellen. Het is een tijd waarin het plezier van het zich overgeven wordt herontdekt, en dat is nog nooit zo bevredigend geweest.
Ontwikkel een (gezond) egoïsme
Op je vijftigste ben je wat je bent, je geeft wat je kunt en neemt wat je wilt: de tijd voor valse beleefdheden, overmatige aarzeling en ongerechtvaardigde scrupules is definitief voorbij. De transparantie en openhartigheid waarmee men de buitenwereld tegemoet treedt, laat andere mensen vaak vaag verbluft achter, maar het is een vervreemding die niet lang duurt, en bovenal zal het u in staat stellen om gezond en correct af te schuimen. Het beroemde "die van mij houdt, volg mij" is nog nooit zo waar geweest als op deze leeftijd.
Verwerp conventies
Pas op de leeftijd van vijftig en dankzij eerdere ervaringen is het mogelijk om een bevrijdende kick te geven aan de mentale schema's, vooroordelen en conventies die tot dan toe te smal zijn gegaan. Op deze leeftijd sluit men in zekere zin definitief vrede met zichzelf, waarbij men al die dingen en situaties verwerpt waaraan men zich alleen heeft gehouden om anderen te behagen en uit angst niet geaccepteerd of geliefd te worden. "Take it or leave it" wordt dus een categorische verplichting, evenals een soort strijdkreet die - als we terug konden gaan - veel eerder zou zijn gedaan.
De vrijheid om in uw eigen tijd te beslissen
Vijftig jaar is zeker niet het moment om een compromis te sluiten en wat vandaag kan worden gedaan of ervaren, uit te stellen tot morgen. Eindelijk kunt u genieten van een "volheid" die u in zijn geheel kunt waarnemen: de kinderen zijn nu volwassen en u kunt de tijd die ze verdienen besteden aan uw partner, aan uw passies en aan de genoegens die tot dan toe zijn opgeofferd. noodzakelijkerwijs rechtvaardigen of - erger - zich schamen.
De kans om uw dromen waar te maken
De positieve kant - en misschien wel de meest onderschatte - van vijftig jaar is precies de mogelijkheid om zonder enige aarzeling te bereiken waar je op twintig, dertig en veertig van droomde. Als je je nog niet hebt overgegeven aan een houding, een verlangen of een neiging die je al lang koestert, maar onderdrukt uit noodzaak, dan is het tijd om deze lang onderdrukte aspiraties op de vlucht te laten slaan. Omdat op deze leeftijd ongeluk en frustratie moeten worden beschouwd als zonden die niet langer mogen worden begaan.
