De Duitse herder is de hond bij uitstek, moedig, opgewekt, speels en goedaardig
Van veel Duitse herder het wordt beschouwd als de hond bij uitstek.
Zijn geschiedenis begint in 1899 toen hij in een kennel werd geselecteerd uit stammen van waakhonden uit Midden- en Zuid-Duitsland, met als doel een krachtige werkhond te creëren.
Het is de hond die het meest wordt gewaardeerd door legers vanwege zijn vermogen om te handelen en in te grijpen. Dankzij zijn uitgebalanceerde karakter is de Duitse Herder ook een zeer tedere hond. Hij heeft een eigenaar nodig die weet hoe hij hem door middel van sportieve activiteiten kan laten ventileren en die hij goed kan trainen.
Blader door de galerij om alle curiositeiten te ontdekken!
De Duitse herder is een gezelschapshond maar wordt ook vaak als werkhond ingezet. Het ras, erg trots en robuust, intelligent en makkelijk te trainen, lief en zelfverzekerd, stelt je in staat om deze hond als voogd maar ook als hond te gebruiken. politieagentOnder zijn kwaliteiten vallen het reukvermogen en de behendigheid op. De Duitse herder wordt ook gebruikt als blindengeleidehond.
Hoewel de Duitse herder een vrij robuuste hond is, is hij nog steeds onderhevig aan verschillende erfelijke ziekten en niet. Een daarvan is de zogenaamde heupdysplasie, wat een misvorming van het gewricht is tijdens de groei van de hond. Deze ziekte, moeilijk op te lossen en zeer pijnlijk, manifesteert zich op oudere leeftijd, als deze bij de ouders aanwezig is, kan deze in feite gemakkelijk worden overgedragen op puppy's, maar het uiterlijk kan ook afhangen van externe factoren. Helaas zijn er in Italië maar weinig dierenartsen die het kunnen genezen of het probleem kunnen aanpakken. Al in het eerste levensjaar is het mogelijk om te begrijpen of de hond eraan lijdt en als hij op tijd en in een niet ernstige vorm wordt betrapt, kan hij worden behandeld. Twee andere vormen van dysplasie zijn elleboog- en kniedysplasie. Een andere ziekte die de achterpoten kan aantasten, is de zogenaamde progressieve degeneratie van het ruggenmerg, die een zenuwgeleidingstekort veroorzaakt en leidt tot verlamming op volwassen leeftijd. De Duitse herder op de huid is vaak onderhevig aan eczeem waardoor jeuk, haaruitval en huidlaesies tot aan de vorming van korstjes ontstaan.
De Duitse herder is een moedige en zeer beschermende hond jegens het gezin, dat hij als een kudde beschouwt, en ook om deze reden sluit hij nauwelijks vriendschap met vreemden. Het is een hond die geschikt is voor kinderen en als deze relatie met zorg en sereniteit wordt beheerd, kan de Duitse herder worden beschouwd als bijna een "oppas”, Voorzichtig om de puppy's van zijn meester te verdedigen. Precies zoals het gebeurt bij kinderen, wanneer een nieuwe baby arriveert, moet men niet de fout maken alle aandacht aan de nieuwkomer te besteden door de hond te verwaarlozen, die deze 'nieuwigheid' zou kunnen interpreteren als een invasie van zijn ruimte, gezien de pasgeborene als een echte rivaal.
De Duitse herder heeft een karakter zeer evenwichtig, zenuwslopend, gemakkelijk in de omgang en zelfverzekerd. Zijn karakter is goed en hij is ook zeer alert en volgzaam en het is een zeer moedige, strijdbare en weerbare hond. Andere eigenschappen die hem kenmerken zijn zijn gehoorzaamheid, waakzaamheid, trouw en onvergankelijkheid. Deze vrolijke en zeer spelminnende hond is heel gemakkelijk op te voeden omdat hij altijd gretig is om zijn menselijke vriend te plezieren.
De puppy Duitse herder is ook erg delicaat vanuit het oogpunt van voeding. Hij moet gewend zijn aan het eten dat door de dierenarts wordt aanbevolen, of aan snacks die geschikt zijn voor zijn ras. Uw hond naar buiten halen en met andere honden spelen is essentieel, omdat dit de hond sociaal en extravert maakt. Het is beter om getraind te worden door een professional.
