We moeten eenzaamheid niet als een vijand beschouwen. We leren ons op ons gemak te voelen bij onszelf
"Hoe meer ze me met rust laten, hoe meer ik straal", zei Alda Merini. Maar het is niet altijd zo eenvoudig, integendeel. In de meeste gevallen is dat zo alleen zijn wordt met iets geassocieerd verdrietig en negatiefIn plaats daarvan moeten we de eenzaamheid als vijand maar als een container die dag in dag uit gevuld moet worden.
Heb je dat ooit opgemerkt? alleen zijn stimuleert creativiteit?
De afwezigheid van externe ogen helpt de verbeelding te bevrijden. Bedenk maar eens dat een Amerikaans onderzoek naar alleenstaande vrouwen boven de 40 onthult dat de meerderheid van hen gelukkig is omdat ze dit aspect van het leven hebben herontdekt.
En vergeet niet dat er een mooie is verschil tussen 'alleen zijn' en 'alleen voelen': het Angelsaksische vocabulaire maakt het verschil goed omdat het onderscheid maakt tussen 'alleen zijn' en 'eenzaam zijn'. En het gevoel in de eerste of tweede toestand hangt alleen van ons af.
Vaak hebben degenen die alleen zijn de keuze en het is verre van een probleem, omdat het niet betekent dat ze geen vrienden, echtgenoten, vriendjes of familieleden 'hebben' met wie ze plezierige tijd kunnen doorbrengen. Inderdaad, het is soms gemakkelijker voor een gehuwde of samenwonende vrouw om zich alleen te voelen, met een partner die haar verwaarloost. Daarom voelt het slecht.
Dus waarom maakt het idee om alleen te zijn ons zo bang?
Meestal zijn we niet zozeer bang voor het gebrek aan anderen, maar om oog in oog te staan met onze eigen problemen, angsten en zorgen. En, nogmaals, komt er in het spel een laag zelfbeeld: als je niet in jezelf gelooft, of je denkt dat je het nog niet volledig beseft, voel je je gemakkelijk alleen en verloren.
Maar de zelfvertrouwen het is een gevoel dat in de loop van de tijd wordt opgebouwd, cultiverenliefde voor onszelf: weten hoe te nemen zelfzorg geeft energie en rust. En dit helpt kies vrij wat te delen, wanneer en met wie.
