Omdat het normaal is om aan afwijzing te lijden
Ontvang een afwijzing het doet zeerhet maakt niet uit wat voor soort het is. Dit wordt gezegd door experts, zoals professor Guy Winch, psycholoog en auteur van een boek over emotionele eerste hulp ("Emotional First Aid: Healing Rejection, Guilt, Failure, and Other Everyday Hurts"), die uitlegden: licht kan het effect hebben "omdat" onze gevoelens gekwetst zijn, ons gevoel van eigenwaarde een harde klap krijgt en ons gevoel erbij te horen verstoort ".
Daarom zijn we allemaal bang om afgewezen te worden. Mark R. Leary, hoogleraar psychologie en neurowetenschappen aan het Interdisciplinair Behavioral Research Center van Duke University, zegt ook: "zorgen maken over afwijzing is volkomen normaal."
Afwijzing veroorzaakt een reactie in de hersenen
Deskundigen definiëren afwijzing als een "emotionele wondOmdat het een hersenreactie veroorzaakt die vergelijkbaar is met die van fysieke pijn.
Studies hebben met behulp van MRI de hersenactiviteit van mensen die afstoting ervoeren vergeleken met de hersenactiviteit van mensen die fysieke pijn ervoeren. Uit de tests bleek dat dezelfde gebieden in de hersenen waren geactiveerd, na zowel fysieke pijn als afstoting.
De pijn van afwijzing is een bron om te overleven
Psychologen geloven dat de pijn die we voelen door afwijzing waarschijnlijk een erfenis is van ons evolutionaire verleden, iets dat de mensheid heeft geholpen om millennia te overleven. Als je een heet voorwerp vastpakt, vertelt de fysieke pijn je dat je het moet loslaten om jezelf niet te verbranden. Evenzo is de pijn van afwijzing a signaal dat er iets mis is in termen van sociaal welzijn.
In de prehistorie had sociale afwijzing inderdaad rampzalige gevolgen kunnen hebben. Hiervoor werd hij omzeild. Hoe? De mensen die wisten dat ze werden afgewezen, en daarom hun houding veranderden voordat ze werden vermeden, waren het meest geneigd om te overleven en zich voort te planten. Dus, volgens geleerden, dankt de huidige mensheid haar bestaan aan de prehistorische mensen die haar kenden reageren aan de angst voor afwijzing.
Zelfs nu nog, zegt prof. Leary: "afwijzing trekt onze aandacht en dwingt ons om rekening te houden met onze sociale omstandigheden." Volgens prof. Lier, dit verklaart waarom afwijzing vaak meer pijn doet dan mislukken. Falen is in feite heel specifiek en betreft een specifieke taak (we bereiken een doel niet of bereiken iets niet), terwijl afwijzing een interpersoonlijke dynamiek heeft.
Schakel de automatische modus uit
Tegenwoordig worden we allemaal meer blootgesteld aan mogelijke verspilling, vanwege sociale netwerken en internet. Dit heeft te maken met de interpersoonlijke dynamiek, maar het grootste deel van de verspilling online en in het echte leven van vandaag vormt geen bedreiging voor ons voortbestaan en ook niet in de prehistorie.
Volgens experts is het probleem waar we nog voor zijn geprogrammeerd reageren alsof al het afval ons leven bedreigt. "Onze hersenen maken niet gemakkelijk onderscheid tussen de afkeuringen die er toe doen en degenen die dat niet doen, tenzij we er bewust over nadenken en onze automatische reacties negeren", zegt Leary.
Daarom moet je leren om de pijn van afwijzing niet op de automatische piloot te leggen: je leert beter reageren en je wordt nog sterker.
Verwen uw gevoel van eigenwaarde
Na een afwijzing kan de eerste reactie zijn om je in jezelf terug te trekken, maar dit is geen adaptieve reactie. Probeer, zelfs als het pijn doet, niet op jezelf neer te komen. Het probeert inderdaad het uw gevoel van eigenwaarde, concentreer u op uw positieve kwaliteiten en kenmerken, die in een andere situatie kunnen worden gewaardeerd. Op deze manier bouw je het veerkracht en bereid je beter voor op de toekomst.
ZIE OOK
Ontwikkel zelfrespect om opnieuw te beginnen en veiliger en veerkrachtiger te worden
Vraag uzelf af of het er echt toe doet of echt belangrijk voor u is
Zoals in het begin gezegd, doet afwijzing pijn en triggert een soort van automatische reactie van pijn, ongeacht hoe belangrijk de afwijzing is.
Het is dus aan jou om je af te vragen in hoeverre die afwijzing je werkelijk van invloed is, hoeveel je echt om dat project gaf of om de persoon die je afwees. Leer onderscheid te maken tussen het soort afwijzing dat voor u van belang is, dat wil zeggen onderscheid te maken tussen datgene waarover u zich echt zorgen moet maken en wat in werkelijkheid niet relevant is, of bijna.
Denk dat afwijzing niet altijd persoonlijk is
Als onderdeel van een automatische reactie word je ertoe gebracht de afwijzing instinctief als persoonlijk te beschouwen. Maar dat is niet altijd het geval. Misschien heb je die baan niet gekregen, niet omdat je niet genoeg voorbereid was, maar omdat er iemand voor je was gearriveerd. Als een vriend je sociale post negeert, wil dat nog niet zeggen dat ze het niet leuk vond, misschien heeft ze het niet gezien.
Probeer positief te denken
Train jezelf om niet meteen aan het ergste te denken, maar train jezelf om jezelf het beste te geven voordeel van de twijfelAls hij je niet weer voor een tweede date heeft gebeld, zoek dan niet naar een verklaring waardoor je je afgewezen voelt. Natuurlijk, misschien mocht hij je niet - in dit geval denkt hij dat iemand anders je misschien leuk vindt - maar misschien is de ex teruggekeerd of zijn er zoveel andere redenen, die je sowieso nooit zult weten. Om veerkrachtiger te worden, moet u leren de minst pijnlijke veronderstelling voor u te kiezen.
Ga snel weer in het zadel
Kinderen wordt vaak geleerd dat het niet kan schelen wat anderen denken. Volgens prof. Lier, dat is niet zo goed, want "Nu voel je je niet alleen slecht, maar voel je je ook een grote verliezer door je slecht te voelen." Als u wordt afgewezen, voel u dan niet slecht, want u lijdt eraan. Sluit jezelf niet af, ga onmiddellijk terug naar het spel, te beginnen vanuit je vrienden- en geliefdenkring.
