Er zijn dingen die je doet en je realiseert je niet eens hoe schadelijk ze kunnen zijn, manieren waarop je persoonlijke ruimte binnendringt anderen die zelfs het geduld van een heilige onder druk zouden zetten. Praten over interpersoonlijke afstand heeft een puur fysieke maar ook mentale basis.
Voor alle duidelijkheid: de persoonlijke ruimte die ieder van ons creëert en verdedigt, is als een luchtbel, klaar om te barsten telkens wanneer een "indringer" arriveert. Je hebt het nodig, maar onthoud dat je ook dat van anderen moet respecteren. Het is de basis van allerlei soorten interpersoonlijke relaties, of het nu gaat om vriendschappen of eenvoudige kennissen of werkrelaties. Laten we eens kijken naar 10 manieren waarop u de persoonlijke ruimte van anderen binnendringt en waarom u ze absoluut moet vermijden.
Je respecteert de afstand met de gesprekspartner niet
Wist je dat er een echte wetenschap is die interpersoonlijke afstand bestudeert? Wordt genoemd proxemics en het definieert precies de 'grenzen' die in de verschillende sociale contexten nooit mogen worden overschreden. Het niet respecteren van de juiste afstand terwijl je met iemand praat, is een van de meest voorkomende manieren waarop je de persoonlijke ruimte van iemand anders binnendringt, soms zonder het zelfs maar te beseffen.
Misschien realiseer je je door erover na te denken dat het iets is heel vervelend, het is niet waar? Denk even na over de scène: je praat met iemand, die komt geleidelijk dichterbij en dichterbij totdat je hun geur duidelijk kunt ruiken. Nee, dit is niet overdreven. Je voelt je juist ongemakkelijk omdat valt je "bubbel" binnenEn je zou het nooit met anderen moeten doen.
Je raakt de persoon aan met wie je praat
Hier gaan we naar de volgende stap, de stap die waarschijnlijk een van de verschillende manieren is waarop je de ruimte van anderen binnendringt een van de slechtsteJe hebt niet alleen de grenzen van de persoonlijke en intieme ruimte van een persoon overschreden, misschien van een simpele kennis met wie je geen relatie hebt. Alsof dat nog niet genoeg is, begin je eraan te trekken, eraan te trekken, eraan te geven klappen op de arm of op de schouder.
Realiseer je dat dergelijk gedrag niet acceptabel is. Het is ook niet goed voor puur en eenvoudig onderwijsZelfs als de persoon voor je een vriend of een vriend is, betekent spreken en aanraken tegelijk dat je je aanwezigheid, je standpunt, je dominantie accentueert. En dit maakt mensen erg ongemakkelijk.
Kijk om iets persoonlijks te lezen
Als je praat over manieren waarop je de persoonlijke ruimte van anderen binnendringt, dit verdient een gouden medailleEn in absoluut negatieve zin natuurlijk. Verplaats jezelf zoals gewoonlijk even in de schoenen van iemand anders: pak je gsm of dagboek, lees een bericht of schrijf iets, kijk misschien eens naar je sociale profielen. Je kijkt even op en de persoon met wie je bent probeert te gluren.
Ja, het is helemaal niet prettig. Dit is zeker een van de dingen die u nooit of nooit tegen iemand zou moeten doen. Zelfs niet de persoon met wie we het meest hebben diepe vriendschapsrelatie dat daar is. Je dringt niet alleen zijn persoonlijke ruimte binnen, maar je verknoeit letterlijk het concept van privacy. Helemaal niet goed.
Je snuffelt in de spullen van andere mensen
Privacy gaat niet alleen over het lezen van iets waar je niet om geeft en niet om geeft, zoals we eerder zagen. Een van de meest vervelende manieren waarop je de persoonlijke ruimte van iemand anders binnendringt, is door hun spullen te bemachtigen.
Snuffelen in de tas zonder toestemming, open een portemonnee of wat dan ook. Als het je niet is toegestaan om een voorwerp of iets anders aan te raken dat van die persoon is, dring je hun persoonlijke ruimte binnen. U eigent zich iets toe dat niet van u is e dat zou je nooit moeten doen, tenzij specifiek gevraagd.
Je komt een kamer binnen zonder te kloppen
Als we het hebben over manieren waarop je de persoonlijke ruimte van anderen binnendringt, mogen we niet vergeten dat de toespraak van toepassing is op veel sociale contexten anders. Over het algemeen verwijzen we naar vriendschap of eenvoudige kennissen, maar al deze regels zijn ook (en vooral) van toepassing op de werkvloer.
Hier wordt de persoonlijke ruimte veel groter. Het is meer een "sociale ruimte", waar het moet houd rekening met de rollenWant ja, de werkcontext plaatst ons onvermijdelijk voor rollen en hiërarchieën, die we moeten respecteren. Dit is de reden waarom het een grote vergissing is om een kamer binnen te gaan zonder te kloppen. Het is in elke context, maar op de werkplek riskeert het je echt te zetten in een slecht daglicht met collega's of de baasLet op.
Je knuffelt iemand die je niet kent
Mensen knuffelen is een heel intiem gebaar, teveel als je het durft te doen met iemand die je nauwelijks kent. Dus ja, ook dit, afhankelijk van de context waarin u zich bevindt, moet zeker worden gerekend tot de manieren waarop u iemands persoonlijke ruimte binnendringt.
Bedenk dat het is alsof je mensen uploadt die je raken terwijl je praat. Met de verzwarende omstandigheid dat iemand plotseling en zonder enige vorm van emotionele band knuffelen is absoluut niet op zijn plaatsVooral als je al hebt gemerkt dat de persoon voor je een back-up maakt, zijn armen kruist en over het algemeen niet goed gezind lijkt te zijn ten opzichte van nauw contact met je.
Je staart naar de gesprekspartner
Zelfs een persoon in de ogen kijken is niet bepaald de beste vriendelijkheid. Ja, het lijdt geen twijfel dat als je met iemand praat, het oké is om naar hem of haar te kijken. Maar van hieruit om ernaar te staren als een uil passeert.
De ogen zijn een fundamenteel hulpmiddel in menselijke taal. Als het waar is dat we onszelf in woorden uitdrukken, vervolledigt de blik onze spraakboodschap en voegt het betekenis toe. Integendeel, het vervormt het soms volledig, omdat het kan gebeuren dat de woorden helemaal niet overeenkomen met wat we met onze ogen communiceren. Maar staar naar iemand te dicht bij haar gezicht komen dat is niet goed. In de dierenwereld is het een houding die staat voor uitdaging en agressie en instinctief - het overkomt mensen ook - maakt het ons ongemakkelijk en voelt het ons bedreigd.
Je stelt vragen die te intiem en persoonlijk zijn
Het binnendringen van de persoonlijke ruimte van anderen heeft een dubbele waarde. Tot dusverre hebben we puur fysieke manieren verkend, maar de mentale zijn er niet minder om. Zeer intieme vragen stellen a iemand die je nauwelijks kent ze is niet echt slim.
Allereerst ben je opdringerig, want alleen omdat je die persoon niet kent, kun je niet weten wat hij is argumenten die u een ongemakkelijk gevoel kunnen geven of minder. Of als er iets in zijn leven is, een pijn of een gênante situatie, dat hij zich niet wil herinneren. Veel minder met een vreemde. Een gesprek is goed als je iemand wilt leren kennen die je leuk vindt. Maar doe het altijd verstandig en wacht tot hij of zij de kwestie ter sprake brengt.
Je zit naast iemand die je niet kent
Ok, op dit punt vraag je je af "maar hoe, als ik naar de bioscoop of het theater ga, is het normaal dat ik naast iemand moet zitten". Goed, je hebt gelijk. Maar bekijk het iets breder.
Als u zich in een sociale omgeving bevindt waar het noodzakelijk en onvermijdelijk is om naast een vreemde te zitten, je kunt niet zonder en op de een of andere manier word je gedwongen door omstandigheden. Maar wat als er duizend vrije plekken zijn en je zit precies in de enige waar je elleboog aan elleboog vindt met iemand die misschien gewoon stil wilde zijn? Ja, de conclusie is een beetje anders.
Je gebruikt een luide, irritante toon
Tot slot, een van de manieren waarop je de persoonlijke ruimte van anderen binnendringt, is dit, waarschijnlijk wat je echt op een naïeve en onbewuste manier doet. Maar dat is het, spreek met een zeer luide stem, zelfs als u dat bent op korte afstand bij de gesprekspartner is het behoorlijk vervelend en opdringerig.
Om iemands standpunt te bevestigen of een mening te uiten schreeuwen is niet nodig noch iemands aanwezigheid fysiek opleggen door de ander aan te raken. Je riskeert alleen jezelf onaangenaam te maken, terwijl je dat in werkelijkheid niet bent!
