Moeders 2.0 hebben ook hun zwakke punten. Twee experts leggen uit hoe je ze kunt overwinnen. Om ze sterker te maken
Erg druk, heel informeren over onderwerpen als gezondheid en gezond eten, altijd Cadeau op sociale media. Maar ook angstig en een beetje' breekbaarVolgens het meest recente onderzoek (de laatste gegevens verzameld door Istat met een enquête onder 17.000 vrouwen) is dit de identiteit van de moeders van vandaag. We willen op een speciale manier vieren: met de hulp van psychoanalytici Laura Pigozzi en Massimo Ammaniti probeerden we hun zwakke punten met één doel: ze neutraliseren.
Om 2.0 moeders sterker, veiliger en klaar voor de toekomst te maken. Blader door onze galerij en ontdek hoe.
● 50% Werkende moeders die grootouders om hulp vragen - 40% Kinderen die zijn toevertrouwd aan kinderdagverblijven
● Hoe zien moeders zichzelf? In goede gezondheid en tevreden met hun huis gemiddeld cijfer 9 - Uitstekende perceptie van sociale relaties gemiddeld cijfer 8 - Werktevredenheid gemiddeld cijfer 7
● 1 op de 2 moeders mail foto van zijn kinderen op sociaal
● 20% Italiaanse moeders die hun baan verliezen of verlaten tijdens de zwangerschap - 46% Percentage thuisblijvende moeders - 42,8% Werkende moeders die werk en gezin niet kunnen combineren
● Wie zorgt voor het gezin en de kinderen? 67.000 mannen 4,3 miljoen vrouwen - In 2004 waren er 26.000 mannen en 5,1 miljoen vrouwen
● 2,3 Gemiddeld aantal kinderen van Italiaanse moeders
Istat-gegevens
Het is het eeuwige dilemma van nieuwe ouders. De tijd nadert om weer aan het werk te gaan en te kiezen aan wie het kind moet worden toevertrouwd: crèche of grootouders? Soms is de weg verplicht (kleuterschool kost te veel of grootouders zijn niet beschikbaar) maar het is in ieder geval een beslissing die vooral op het hart van de moeder blijft wegen, waardoor ongerustheid en frustratie.
Om het twijfels, dit is wat de psychoanalyticus Laura Pigozzi suggereert. 'We zouden de jonge moeders in twee grote kunnen verdelen categorieën: de "verloren" en de "voorschriften". Voor de eerste, meer onzeker en behoefte aan advies en ondersteuning, de keuze uit nest kan de beste zijn: de aanwezigheid van ervaren professionals, de rijkdom aan stimulerende activiteiten en het feit dat u de ervaring deelt met andere werkende moeders zijn allemaal tegengif tegen angst. Zelfverzekerde, goed geïnformeerde moeders die niets aan het toeval overlaten, geven er de voorkeur aan om de "richting" over het beheer van het kind te behouden. Dus als de relatie u in staat stelt de regels vast te stellen die u moet volgen en om de wederzijdse behoeften te verduidelijken, is de beste oplossing om het kind toe te vertrouwen aan de grootouders».
Biologisch, nul kilometer, veganistisch, macrobiotisch: iedereen heeft het vandaag over voeding "Gezond"Vooral jonge moeders die, ondanks een grotere samenwerking van mannen, de Monopoly van de keuken.
"Het is normaal dat deaandacht naar wat je eet, begin je al tijdens de zwangerschap: de komst van een baby is een zeer krachtige springplank voor het veranderen van voeding en levensstijl ”, legt Laura Pigozzi uit. «Het is een element dat verenigt voorouderlijke krachten (bij alle soorten is het voeden van de welpen een moederlijke taak) en moderniteit. Mits je niet naar binnen wordt gezogen: het risico om erin te glijdenorthorexia (de obsessie met gezond eten) is een van de vijanden van moderne moeders. Maar het balanceren van dingen kan ermee de taak van een partner worden spenenwerkt mee aan de bereiding van maaltijden ».
Het fenomeen, vooral in het buitenland, is zo indrukwekkend dat de Amerikanen een ad hoc term hebben bedacht: oversharenting (van delen, delen en ouderschap, ouders) definieert de neiging tot post op social media afbeeldingen en verhalen met betrekking tot het leven van kinderen. Van bevalling tot eerste tandje, van zindelijkheidstraining tot verjaardag. Maar waar komt de wens om de wereld te vertellen i details van het leven van de kinderen?
"Er is een element narcistisch zeer eigentijds in het tentoonstellen van de intimiteit van hun kinderen, op subtiele wijze wedstrijd met andere moeders. Zo ontstaat een openbaar verhaal dat ook de representatie is van jezelf, van jezelf succes»Legt de psychoanalyticus Massimo Ammaniti uit. "Maar het is een tweesnijdend zwaard: fictie kan het overnemen realiteitOm nog maar te zwijgen over het feit dat kinderen opgroeien en, in hun preadolescentie, zelden, ondanks zichzelf, protagonisten van dit overbelichting».
In ons land vergeleken met gelijke kansenlijkt er nog een lange weg te gaan als, zoals de gegevens van Istat zeggen, ongeveer 40% van de moeders ermee worstelt verzoenen werken met familie. De redenen zijn talrijk en één is meer psychologisch wat een oefening. "Italiaanse vrouwen hebben de neiging om een overdreven werklast op zich te nemen: uit perfectionisme, uit plichtsbesef, maar ook uit een onuitgesproken wantrouwen in de capaciteiten en vaardigheden van hun partner", zegt Massimo Ammaniti. «Dit wekt bezorgdheid over controle, moeten alles bijhouden: van het interview met de leerkrachten tot vaccinatie, van boodschappen doen tot de duizend andere huishoudelijke taken. Maar het is een vermoeiende lading en onevenwichtig die ook het risico lopen man en vrouw als koppel te vervreemden ».
En wie vooral de zoon is van de oude man cultureel erfgoed die vrouwen degradeerde tot de rol van koninginnen van het huis, verantwoordelijk voor de zorg en opvoeding van kinderen. Tegenwoordig studeren, werken ze, willen ze een carrière en hebben ze vaak meer metgezellen aan hun zijde Cadeau en bewust, zelfs als vaders. “Het zal nog een paar generaties duren, maar uiteindelijk doen moeders dat wel ze zullen bevrijden angst onder controle. Niet om te "delegeren". Maar om de taken in totaal te verdelen vertrouwen, met de partner ', besluit de expert.
Een ander gevolg van de Monopoly vrouw op het gebied van onderwijs is dat er in veel gezinnen tegenwoordig een overmaat aan "moederlijke code" is, wat leidt tot delen alles met hun kinderen, in een promiscuïteit die bindt maar tegelijkertijd hun groei beperkt enautonomie«Het is de zogenaamde familieclaustrofilie: het huis wordt en blijft het centrum van het leven van de jongens. Niet langer als de plek die zich voorbereidt op de wereld, maar als de ruimte waar ouders, beiden bevrucht, proberen plezier te geven en bevrediging voor kinderen. Zelfs als ze opgroeien: we reizen samen, we gaan samen naar een restaurant en in het weekend verwelkomen we geliefden zelfs voor de nacht », legt Laura Pigozzi uit.
«Het is alsof iedereen afstand heeft gedaan van zijn eigen land rolDe vader naar die van de noodzakelijke "kust", van waaruit de zoon moet vertrekken om de wereld binnen te gaan. De moeder tot die van een figuur die geleidelijk aan stopt met zorgen, oplossen, plannen en een stap terug doet. En adolescenten tot die van individuen die, om hun identiteit te bevestigen, het nest en zijn regels in twijfel trekken. Het risico is dat uiteindelijk iedereen verstrikt raakt in een langdurige verslaving».
