Verwacht te veel van onszelf het zou de mantra kunnen zijn van het leven dat we leiden, bewust of niet. We besteden uren aan het inpassen van een erg druk activiteitenprogramma in een werkdag, proberen zoveel mogelijk dingen te doen want zo hebben we de indruk de tijd de juiste productieve waarde te hebben gegeven tot onze beschikking.
Ons hele leven, van de kinderjaren tot de volwassenheid, wordt ons geleerd wat het betekent om succesvol te zijn. Daar definitie van dat woord lijkt in steen geschreven en toch, als we even stilstaan bij het nadenken, beseffen we dat het zo is puur gebaseerd op sociale conventies en verwachtingen die nu al te lang bestaan. Het succes van de moderne tijd hangt samen met het individualisme dat onze samenleving onderscheidt.
Er wordt verwacht dat het concept van succes op iedereen kan worden toegepast, en op een gelijkwaardige en homogene manier, maar we kennen de waarheid achter dit concept dat alleen zo democratisch is.
Succes meten om niet te veel te verwachten
Dit woord het is niet meetbaar hoe dan ook. We kunnen ons succes niet meten we kunnen het ook niet vergelijken aan dat van een andere persoon die dicht bij ons staat. We moeten het niet vergelijken met dat van onze moeder, onze vader, een vriend, een collega. Om eerlijk te zijn, zou het beter zijn om het niet eens te vergelijken met wat we in het verleden hebben gehad. Succes is alleen meetbaar als we vergelijken het met onze persoonlijke tevredenheid, het instinct beteugelen om te veel van onszelf te verwachten.
Het woord succes moet worden omgezet in een gezonder en beter haalbaar conceptGepersonaliseerd en genaaid op onze maten. Het oordeel van anderen en dat van jezelf opschorten om persoonlijke voldoening te verwerven, is de basis voor stop met te veel te verwachtenSuccesvol zijn betekent goed zijn: als goed zijn betekent dat je acht uur per dag moet werken, zo zij het ook. Als gezond zijn betekent dat je een huis moet kiezen en je kinderen voor je moet zetten, dan is dat ook zo. Het belangrijkste is om tevreden te zijn met jezelf, en dit gevoel moet onwankelbaar zijn. Niemand kan ons vertellen hoe een succesvol leven is, want niemand is zoals wij.
Om uit te blinken of te veel te eisen?
Wat is de perfectionismeHet is een aspect van ons karakter dat in sommige gebieden van ons leven pathologisch en klinisch kan worden. IS een te grote afhankelijkheid van het streven naar de best mogelijke zelfevaluatie, het nastreven en bereiken van zeer veeleisende persoonlijke normen en vaak zelfopgelegd.
Het goed willen doen is fysiologisch en ook gezond. Dat weten we allemaal wel om zichzelf in zijn geheel te evalueren voor een enkel aspect van ons leven (of het nu gaat om werk, studie, sport of een ideale instelling) is zeer riskant en ongezondAls we falen in ons vakgebied van uitmuntendheid - en het is niet de vraag of, maar wanneer - onze perceptie van onszelf onvermijdelijk zal breken, waardoor we een gevoel van mislukking krijgen dat veel erger is dan het zou moeten zijn. Andere gebieden van het leven marginaliseren en te veel verwachten van één aspect van het leven is de weg naar zelfvernietiging. Dit mogen we nooit vergeten.
We willen allemaal excellerenWe vinden het leuk om het goed te doen, om goede resultaten te behalen terwijl we ze misschien niet hadden verwacht. We verwachten te veel als we toestaan dat een fout, hoe klein en te verwaarlozen ook, onze perceptie van onszelf verstoort. De fouten zijn menselijk en ze gebeuren bij iedereen. Fouten maken deel uit van ons leven en zijn geen persoonlijke fout, een stigma, een onuitwisbare tatoeage. Fouten zijn a een voorbijgaand moment waarvan we zelfs iets kunnen lerenAls we ooit naar een psychotherapeut zijn gegaan, zal dit ons minstens één keer hebben verteld dat elke crisissituatie een kans wordt. Hoewel het moeilijk is om daar en dan te zien, terwijl we verblind zijn door mislukking, is deze kans er inderdaad. En hoe als dat zo is!
Waardeer wie je bent, want het gaat goed met je
Willen verbeteren het is een nobel en acceptabel concept. Het belangrijkste is maak er geen ziekte of obsessie vanHet is misschien moeilijk om onze persoonlijke normen en de overtuigingen die we hebben opgebouwd in een leven met ongezonde ideeën in twijfel te trekken, maar het is de eerste stap om te waarderen wie we werkelijk zijn, door de lens van perfectie te verwijderen waardoor we te veel van onszelf eisen.
De eerste stap om dat gevoel van frustratie dat ontstaat als we niet zo perfect zijn als we zouden willen, beter te tolereren, is door de taal en de woorden aan te passen die worden gebruikt om diezelfde concepten vorm te geven. Het is nodig vorm onze manier van denken, zodat we de fout op een meer flexibele, tolerantere en minder dramatische manier kunnen opvatten. We leren dingen in perspectief te plaatsen en dit ook te doen met betrekking tot onze naasten: meestal zijn we veel strikter voor onszelf dan voor anderen. Laten we onszelf dezelfde verwennerij tonen, empathie en begrip en we leren dat de balans ligt in het corrigeren zonder ooit in paniek te raken.
