De meest blootgestelde zijn pasgeborenen, vooral degenen die te vroeg geboren zijn, maar ook patiënten die in het ziekenhuis zijn opgenomen en onderworpen aan invasieve interventies of mensen met immunosuppressie. Dit is wat u moet doen in het geval van omfalitis
Nooit van gehoordomfalitisHet is een'infectie van de navelstomp die verschijnt als oppervlakkige cellulitis maar die zich kan verspreiden e Betrek de gehele buikwand voortschrijdend tot necrotiserende fasciitis, myonecrose of systemische ziekte.
Dit ontsteking van chronische oorsprong, dat op zijn beurt de vorming en afgifte van stinkende stof bepaalt, wordt ook wel genoemd granuloom of navelschimmel en treft vaak zuigelingen (vooral premature baby's), hoewel het af en toe volwassenen kan treffen.
Maar als deze termen u bang kunnen maken, moet u weten dat omphalitis dat echt is zeer zeldzaam in geïndustrialiseerde landen (hoewel het nog steeds een veelvoorkomende doodsoorzaak bij pasgeborenen is in minder ontwikkelde gebieden).
Symptomen
Bij het begin van de ziekte lijken de symptomen sterk op die bij infectieuze cellulitis, dat wil zeggen een ernstige plaatselijke pijn en zwellingHet gebeurt allemaal omdat de navelstreng die de foetus met de moeder in de baarmoeder verbindt bindweefsel en bloedvaten die, eenmaal gesneden, na de geboorte, de klassieke stronk verlaten.
Meestal wordt het gebied van de zogenaamde stronk gekoloniseerd door potentiële ziekteverwekkers direct na de bevalling, bacteriën die op hun beurt trekken ze witte bloedcellen aan naar de navelstreng.
Tijdens de eerste paar dagen vertegenwoordigt de navelstomp een ernstig letsel wat een middel biedt dat de groei van bacteriën die de navelstomp binnendringen en tot omphalitis leiden. Het probleem is dat infectie kan verder gaan dan de onderhuidse weefsels en omvatten de fasciale vlakken (necrotiserende fasciitis), de spieren van de buikwand (myonecrose) en, als bacteriën de navelstrengvaten binnendringen, ook de navelstrengaderen (flebitis).
Wanneer u zich zorgen moet maken
Maar wat zijn de fysieke tekenen waar we ons zorgen over moeten maken? Helaas deze variëren afhankelijk van het onderwerp en de omvang van de ziekte. Over het algemeen hebben de tekenen van een plaatselijke infectie betrekking op de constante afscheiding van stinkende stof uit de navel, periumbilical erytheem, oedeem, een forte pijn bij contact (weliswaar omschreven) en een acute verbranding.
Het is echter noodzakelijk ga naar de dokter wanneer u een glimp opvangt van blauwe plekken, paarsachtige verkleuring, blaren, sinaasappelschil, crepitus bij palpatie en petechiën.
Verder is het noodzakelijk om heel voorzichtig te zijn als, samen met denavel infectie er is een constante verhoging van de lichaamstemperatuur d.w.z. zeer hoge koorts of onderkoeling; ademhalingsstoornissen zoals apneu (vooral nachtelijk), tachypneu en hypoxemie; gastro-intestinale stoornissen en opgeblazen gevoel in de buik; neurologische verandering (wat betekent hypo of hypertonie en prikkelbaarheid); een ernstige slaperigheid de hele dag door, en tot slot cardiovasculaire aandoeningenhypotensie en tachycardie.
Wat veroorzaakt omfalitis
Dit type pathologie wordt vaak veroorzaakt door een mix van infecties: het is zeldzaam dat deze ziekte wordt veroorzaakt door slechts één ziekteverwekker.
Zoals verwacht, zijn de patiënten die het meest worden blootgesteld aan het oplopen van omfalitis de pasgeborenen, vooral degenen die te vroeg geboren zijn, maar ook ik ziekenhuispatiënten en onderworpen aan invasieve ingrepen kunnen omfalitis oplopen; tot slot mogen we dat ook niet vergeten mensen die lijden aan longontsteking of sepsis, kan deze pathologie gemakkelijk oplopen.
Zorg
Omdat het een pathologie op besmettelijke basis, de behandeling omvat toediening voor topicaal of systemisch van antibiotica: het is belangrijk om eerst te identificeren wat zijn de micro-organismen die de ontsteking veroorzaakten, zodat men zich kon instellen geschikte antibiotische therapie en specifiek.
